In de paar jaar van haar bestaan is het Kenniscentrum Onderhoud & Beheer van Vastgoed KOBV aardig geprofessionaliseerd. De stichting organiseert vier grote themabijeenkomsten per jaar, waarvan er één op 19 april in ‘schildersschool’ Nimeto over onderhoud aan monumentaal vastgoed. Rico van Dijk is sinds januari voorzitter.
Wij schreven over de KOBV bij de oprichting, in 2014. We hadden toen de indruk dat het om bouwbedrijven ging die aan ketensamenwerking wilden doen.
‘Ketensamenwerking is nog altijd wel een thema. Maar bouwbedrijven zitten er niet veel bij onze “kennispartners” zoals we onze leden noemen. Daarbij zijn wel veel kennisinstituten maar vooral ook veel bedrijven uit de toeleverende industrie, de maakindustrie. Zoals de verffabrikant waar is zelf voor werk, leveranciers van daksystemen, elektrische installaties. Allemaal overigens te zien op onze website. Het is uiterst belangrijk dat de maakindustrie, waar toch veel innovaties vandaan komen, in gesprek gaat met opdrachtgevers en uitvoerende partijen in de bouw.’
We zien wel degelijk bouwbedrijven, en ook onderhoudsbedrijven tussen die kennispartners staan
‘Dat is zo. Maar we proberen hun aandeel niet te laten overheersen. We willen een netwerkorganisatie zijn waar iedereen samenkomt. We hebben een event-groep en die draagt thema’s aan. Rond zo’n thema organiseren we vier keer per jaar een evenement, een symposium of een congres of iets dergelijks. We zien er streng op toe dat de sprekers op die congressen geen reclamepraatje voor hun eigen bedrijf gaan staan houden. Het moeten inhoudelijke bijdragen zijn.’
Want, met alle respect, er zijn wel meer clubs en instanties die events organiseren…
‘Ik weet er alles van. In het dagelijks leven ben ik key-accountmanager voor AkzoNobel. Ik overleg veel met beleggers, vastgoedeigenaars en andere opdrachtgevers. Houd me veel met RGS-trajecten bezig. Als je dan kijkt wat je allemaal voor uitnodigingen krijgt, daar kun je een dagtaak aan hebben. Wij onderscheiden ons, hoop ik, door de kwaliteit van onze deelnemers en de neutraliteit van onze kennisdeling. Onze bijeenkomsten worden dan ook altijd goed bezocht. Ook door opdrachtgevers. We moeten eigenlijk altijd ‘nee’ verkopen aan gegadigden die ook willen komen.’
Dat hoor je niet vaak, mensen hebben vaak geen tijd voor een congres
‘We kiezen heel duidelijk afgebakende onderwerpen, bijvoorbeeld, zoals vorig jaar, onderhoud in de hotel & leisurewereld. Dan heb je een duidelijk onderwerp en een duidelijke doelgroep. We gebruiken de adresdatabases van onze kennispartners om er mensen voor uit te nodigen. Dan zit je dus precies met de juiste mensen bij elkaar.’
En dan is nu het thema onderhoud aan monumentaal vastgoed, in het Nimeto
‘Ja, we zoeken steeds nieuwe locaties. Het is ooit begonnen bij een bouwbedrijf in Almere, maar die ruimte hebben we verlaten. We organiseren op neutraal terrein. Monumentaal vastgoed krijgt eigenlijk maar heel weinig aandacht. Opdrachtgevers voor dit soort gebouwen hebben het vaak bepaald niet als kernactiviteit. Ze zijn vaak in bezit van instanties als Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer. Daar ontbreekt nogal eens specifieke kennis. En we willen ook de aandacht vestigen op het vak van restaurator. Dan heb ik het niet alleen over restauratieschilders, maar ook over houtrestauratoren, herstellers van oud metselwerk, dergelijke zaken. Wie besluit er nu nog tegenwoordig om restaurator te worden, toch alleen als je er al eens mee in aanraking bent geweest? Daarvoor willen we aandacht vragen op 19 april, en er kennis over delen.’
En welke rol ziet u hier voor u als voorzitter weggelegd?
‘Kijk, het is allemaal vrijwilligerswerk, al ben ik er wel voor een deel van mijn tijd voor vrijgesteld door mijn werkgever. Ik denk dat we een goede organisatie hebben staan. De mensen moeten het doen. Voorlopig hebben we meer dan genoeg goede ideeën. We beperken ons welbewust tot niet meer dan vier grote events per jaar, meer kunnen we organisatorisch alleen al niet aan, en het moet elke keer wel echt de moeite waard zijn, we gaan niet twee keer in een jaar over hetzelfde onderwerp iets organiseren. Als voorzitter zie je daar op toe en op het gezond blijven van de stichting. Persoonlijk hoop ik er vooral veel inspiratie uit te halen en nog beter mijn rol van kennispartner te vervullen. Als ik als vertegenwoordiger van AkzoNobel tegen een raad van bestuur begin te praten over verf, dan zijn we binnen enkele zinnen uitgepraat. Wat hen, en mij, interesseert is hoe je resultaatgericht en kostenefficiënt en het liefst innovatief aan woningonderhoud en verbetering kunt doen. Zo kom je op andere gedachten. Ik ben bijvoorbeeld betrokken bij een plan dat nu door de TU Delft is opgepakt, de ontwikkeling van een plug-and-play verwarmingsunit. Ik kon verbinding leggen tussen de mensen die het bedachten en mensen die het wilden gaan ontwikkelen. Zo voeg je als mens kennis toe en gaat het lang niet altijd over wat je te verkopen hebt.’
Foto:
Rico van Dijk: ‘Als mens kennis toevoegen, los van wat je koopt’
Foto: JMS