Een grote boerderij, daar klus je als bewoner zelf wat aan, je laat eens dit doen en doet dan zelf weer eens dat. Soms is het wat groots, soms wat kleins. Met dit rijksmomunent in het Drentse Dalen gaat dat niet anders. Voor het schilderwerk wordt Gerhardus Roseboom erbij gehaald.
Gerhardus Roseboom, alweer tien jaar eigenaar van Roseboom Schilderwerken in Dalen, reageerde op een tweet van SchildersVakkrant met de vraag wie er nog een mooi project onder handen had. ‘Ja, ik dus. Het is toch geweldig dat ik als zzp’er zo’n monumentaal pand in onderhoud mag hebben? En het is van binnen en van buiten prachtig om te zien.’
Dat bedoelt Roseboom vooral historisch en esthetisch, want schildertechnisch is het, met respect, nogal een allegaartje. ‘Dat komt door de manier waarop boerenbedrijven met hun gebouwen omgaan’, legt Roseboom uit. ‘Vooral het boerderijgedeelte is steeds in eigen beheer gedaan, deels door een familielid dat aardig kon schilderen. En dan nog alleen op momenten dat de verfschade de eigenaar wel heel erg in het oog sprong. Kijk je daar vaktechnisch naar, dan mankeert er nogal wat aan. Wij doen nu een deel van de ramen en kozijnen van het boerderijgedeelte. En verder alleen de dakkapellen, de goten en de boeiboorden van het hoofdhuis. Er is geen beginnen aan om alle geribbelde en bobbelige stopverf langs het enkel glas uit te snijden en weer strak te trekken. Dat zou zeer kostbaar worden. Hetzelfde geldt voor deurposten waar de boer gewoon met een beitel een stuk uit heeft gehakt om het slot weer werkbaar te krijgen. Om zo’n kozijn weer recht te krijgen zou je het moeten vervangen. Daar wordt het dan allemaal wel veel strakker van, maar er gaat toch iets verloren.’
De boerderij zelf stamt uit 1880. Het woonhuis, in ‘overgangsstijl met art nouveaumotieven’ is er in 1915 aan vast gebouwd. Het boerderijdeel werd verpacht. Voor de pachter werd een woonhuis in de schuur gebouwd. De eigenaren gingen zelf op stand wonen in het nieuwe gedeelte, dat een vorstelijke toegangsweg had tot het hart van het dorp Dalen. De binnenzijde van dat nieuwe huis herbergt dan ook tal van schatten, zoals een royale gang en een woonkamer met een beschilderd plafond. In het woonhuis van de pachter zijn veel deuren nog gehout in grove ‘boeren eiken’-stijl. Roseboom: ‘Prachtig, ik heb dat nog wel op school geleerd, eiken. Maar mijn medewerker had nog nooit zoiets gezien. Later hebben ze het weiland voor het huis verkocht aan de gemeente, die er een gemeentehuis bouwde. Daarmee was de oprijlaan naar de Hoofdstraat ook verdwenen,’ vertelt Roseboom, ‘Maar het gemeentehuis staat nu leeg, de gemeente Dalen is gefuseerd met Coevorden. Een projectontwikkelaar gaat het gebouw afbreken en er appartementen bouwen. De toegangsweg komt dan weer terug. Dit huis ligt al mooi, maar dan is het helemaal een plaatje.’
Het huis wordt nu bewoond door een oudere dame, de opdrachtgever van Roseboom, waarbij een familielid, tevens buurman, een oogje in het zeil houdt. ‘Samen overleggen we over onderhoud. Wat is noodzakelijk en wat kan nog even blijven wachten. De goten zijn pas gerepareerd, het schilderwerk was erg vervuild en achteruit gegaan, dus dat knappen we nu op.’
Roseboom had daar graag weer Waarborg voor gebruikt, het verfmerk van Anker Stuy, dat hij hier al eerder gebruikte. ‘In wezen ziet het er na een jaar of zes nog geweldig uit, na reiniging blijkt het nog behoorlijk te glanzen’, aldus de schilder. ‘Maar Waarborg is in de wijde omtrek niet meer te verkrijgen. Je merkt toch dat het productgamma van de groothandels aan het verschralen is. Ik werk ook veel met Veveo, maar hier heb ik gekozen voor Boonstoppel Garantie Onderhoudsverf PU, die ik haal bij Oudgenoeg Verf in Emmen. Die was nog wat betaalbaarder dan Veveo en hij verwerkt en glanst prima, ik heb er nog wel meer projecten mee gedaan.’
Roseboom was vroeger schilder in vaste dienst bij een recreatiehuisjespark, maar begon tien jaar geleden noodgedwongen voor zichzelf. ‘Ik merk dat het de laatste tijd wat meer aantrekt met aanvragen,’ zegt hij. ‘Hoewel ik de afgelopen jaren eigenlijk nooit geen werk heb gehad. Ik werk nu al een paar jaar met een vaste uitzendkracht, Remco van der Pennen, en we zijn in het seizoen allebei de hele tijd bezig. Soms samen op een project, maar ik kan Remco ook heel goed alleen op een werk laten schilderen. Zo hebben we toch maar een geweldig schildersleven. Of niet?