Voor wie achtbanen bouwt, ramen lapt van flatgebouwen en abseilend een boorplatform schildert, is werken aan een dak op 3,70 meter hoogte kinderspel. Het rijtje activiteiten is van toepassing op Jeroen Reijnhout. Volgens zijn zwager en compagnon Walter Bisselink een man met ‘een onwijs technisch inzicht’. De twee hebben afgelopen maand het dak van de voormalige marechausseekazerne aan de Nieuweweg in Den Helder opnieuw gecoat. Een klus op het snijvlak van schilderen en dakdekken, maar laat Bisselink en Reijnhout nou in een totaal andere branche actief zijn: die van de klim- en avonturenparken.
In 2020 loopt nu eenmaal niets zoals gepland. Bisselink maakte in zijn eigen werk mee hoe de coronacrisis erin hakt en hij andere inkomstenbronnen moest aanboren. Onder de noemer Beleef het Avontuur exploiteert hij klimparken in Den Helder, Bovenkarspel en natuurgebied Het Twiske. ‘Maar we doen ook kanoverhuur, hebben twee escaperooms, maken hindernisbanen en adventure-concepten, zoals lange abseils vanaf de Bijlmerbajes. Ook in Duitsland, België, Engeland en Ierland hebben we klimparken gebouwd.’
FOTO’S: RV
Dat mooie CV was dit voorjaar even niets waard. ‘Klimparken gingen dicht en escaperooms sloten de deuren. Ik was bang dat wij een heel slechte periode in gingen. Terwijl ik wél drie man personeel en 35 flexkrachten heb rondhuppelen en mijn maandelijkse lasten moet betalen. Ik was ook bang dat ik mijn flexibele schil zou kwijtraken, omdat er in bouwmarkten, tuincentra en supermarkten een enorme vraag was naar personeel.’
Maar ineens kwam er een kans uit onverwachte hoek. ‘Wij huren de oude marechausseekazerne, die we gebruiken als groepsaccommodatie’, vertelt Bisselink. ‘Het pand was van binnen helemaal geschilderd door De Zee Schilderwerken uit Den Helder. Maar het Rijksvastgoedbedrijf mag niet alles uitbesteden aan één partij. Er moet een gezonde concurrentie blijven. Dus voor het coaten van het dak werd een nieuwe vraag uitgezet en de opdrachtgever benaderde ook ons: of wij ons niet wilden inschrijven? Ik ben naar Richard de Jong gegaan van groothandel Verf van der Feer. Hem ken ik al jaren. Ik vroeg Richard: kunnen wij dit en wat hebben we nodig?’
De Jong schakelde op zijn beurt vertegenwoordiger Rob Rozema in van verffabrikant SPS. ‘Een dak coaten is geen hogere wiskunde’, stelt Rozema, die op de proppen kwam met SPS Renocryl Roof. Verf van der Feer leverde dit product en de benodigde spuitapparatuur, van Graco. Bisselink: ‘Volgens mij hadden drie of vier partijen zich ingeschreven voor dit project. Ik denk dat wij de goedkoopste waren, maar ben in elk geval blij dat we het hebben gekregen. Dit is ook geen alledaagse klus voor een schildersbedrijf, heb ik vernomen.’ Rozema: ‘Vergeet niet dat reguliere schilders momenteel superdruk zijn. Die branden de handen liever niet aan dit soort klussen, althans: niet per se. Schilders die daken doen zijn uitzonderlijk.’
Feit is dat een klimparkenspecialist ineens een dak in de verf moest zetten. Om precies te zijn: de golfplaten van vezelcement aan de randen. Bisselink: ‘Onze mentaliteit is “dat fixen we wel”, zeker na de uitleg van Rob. En ook omdat ik Jeroen bij me heb. Hij is een enorme autodidact en maakt zich gauw nieuwe vaardigheden eigen. Maar ik zeg je eerlijk: als ze mij gevraagd hadden een witte wand te schilderen, had ik het niet gedaan. Dan zie je namelijk alles. Dit dak heeft een zuigende ondergrond. Maak je een dikke zakker, dan zie je dat niet direct.’
Eenmaal aan de slag, gingen de twee als de brandweer. ‘We kwamen er vrij snel achter dat we moesten afplakken’, zegt Bisselink. ‘De wind veroorzaakt nogal wat nevel. De kozijnen, die trouwens al keurig netjes in de verf zaten, hebben we geschrobd en afgedekt met folie.’ Bisselink werkte voor Reijnhout uit met de folie, waarop laatstgenoemde er, staand op een steiger, met de spuit achteraan kwam. ‘Ondertussen klom Walter het dak op om – nadat ik aan de zijkant klaar was – de bovenste rand te spuiten, want daar kon ik niet bij. Ja, noem ons gerust een geoliede machine.’
In totaal moesten ze een oppervlakte van 750 vierkante meter behandelen, tot twee keer toe. Dat verliep niet alleen vlot vanwege de nazomerwarmte, maar ook vanwege de snelle droging van SPS Renocryl Roof: binnen een uur opnieuw aan te brengen. ‘De rook kwam er vanaf’, knipoogt Bisselink. Zo slaagden de twee erin om in ruim een week 1.500 vierkante meter te coaten. Toch lag de moeilijkheidsgraad volgens Bisselink best hoog. ‘Je hebt te maken met de wind en het is lastig om schuin op het dak te staan.’ Maar het resultaat mag er zijn. Het dak was enorm aangetast door de zon en andere weersinvloeden. Foto’s van de oude en nieuwe situatie tonen een groot contrast. Rozema: ‘Het is nu alsof er een nieuw dak ligt.’
De geoliede machine aan het werk zien? Bekijk ons item op SchildersVAKTV.