Uw bedrijf is zelf een voorbeeld van die almaar groeiende aantallen verfgroothandels.
‘Zeker. We hadden zes vestigingen als ‘vrije groothandel’ Paint Center. Nu we franchisenemer zijn van Sikkens, dus onafhankelijk ondernemer, maar wel met een Sikkens uitstraling en assortiment, hebben we een aantal vestigingen verkocht, zijn er een aantal bij gekomen en hebben we ook nieuwe vestigingen geopend. We zitten nu op elf.’
Het gaat niet over Sikkens: Sigma groeit ook door, deels met eigen vestigingen, deels met prefered suppliers, verenigd in Vedined. En Wijzonol opent met enige regelmaat nieuwe vestigingen van Mooij Verf. Om over allerlei plaatselijke ondernemers die een verfwinkel beginnen maar te zwijgen. Is die markt nog niet verzadigd?
‘We hebben natuurlijk een geweldig goede periode achter de rug, in coronatijd is heel veel verf verkocht. Maar het is zo dat het aantal schildersbedrijven de afgelopen tien, vijftien jaar enorm gestegen is. En dat schilders hun winkels graag dichtbij hebben en verf die ze ’s ochtends bestellen ’s middags op de steiger hebben. Die service biedt je het best met winkels dicht in de buurt. Ook doordat schilders zo vaak als zelfstandige werken. Dan heb je behoefte aan deskundig advies. Het schildersvak is niet eenvoudig, je hebt altijd te maken met ondergronden die allerlei eigenschappen en gebreken kunnen hebben. In een groter bedrijf praat je daar met je collega’s over of met de projectleider. Als je alleen werkt leg je het voor aan de mensen van de groothandel. Het gaat bij ons heel vaak niet om het opstellen van een verfadvies, veel vaker over het gesprek tussen vaklieden.’
Maar dat kost tijd, kennis en aandacht en voor niets gaat de zon op.
‘Dat is zo ongeveer het dilemma van de verfgroothandel. Want al die service die we verlenen, dat moet uit onze marge komen. Het levert soms de vraag op van schildersbedrijven die zeggen: ik hoef die service niet, geef mij maar korting. Uiteindelijk willen ze dan tóch graag dat advies. Of dat we als deskundige meegaan naar een klant. Verkoop via internet is nog altijd niet groot in de verfwereld, dat zegt eigenlijk wel genoeg. Je kunt je voorstellen dat we op enig moment die zaken uit elkaar gaan halen: een iets lagere prijs voor de verf en dan wel iets rekenen voor transport, hulp bij een werkopname, keuring, werkbegeleiding of al die andere dingen die we doen. Ik zie het er niet snel van komen. Verfgroothandels zijn er en schilders zijn best bereid iets meer te betalen. Zolang onze service gewenst is, is er een markt voor ons.’
De meesten zijn lid van de VVVH. Wat doet die vereniging?
‘Ten eerste een aantal zaken die intern voor ons allemaal van belang zijn, zoals een goed pensioen voor de medewerkers, dingen op het gebied van arbo, het volgen en communiceren over wetgeving, dat soort dingen. Voor schilders is er in ieder geval veiligmetverf.nl, de website waarmee we voldoen aan onze informatieplicht over de chemische mengsels, de verf, die we verkopen. Eigenlijk denken we steeds na over hoe we die veiligheidsinformatie nog beter bij de schilder kunnen krijgen. Mijn indruk is wel dat er meer verantwoord wordt gewerkt dan vroeger, met handschoenen en mondmaskers en dergelijke. De Verf Informatiebladen worden denk ik wel belangrijker nu de overheid strenger wordt over de RB&I’s die ook kleinere schildersbedrijven dienen te hebben.
‘En we doen mee aan de organisatie van Masters of Maintenance, begin november, in Nijkerk. Eindelijk een event dat door de branche zelf, schilders, verffabrikanten en verfhandelaren gedragen wordt. We willen dat de hele keten aan bod komt en als het even kan ook dat we jonge mensen laten zien hoe leuk het vak is. Ik verwacht daar veel van, we stoppen er in ieder geval veel energie in.’
Over energie gesproken, is duurzaamheid een issue in de VVVH?
‘Ik heb daar zelf wel gedachten over en samen met de schildersbedrijven, OnderhoudNL en de verffabrikanten, VVVF, hebben we daar ook overleg over. Hoe kunnen we schilders helpen om verspilling van verf tegen te gaan? En moeten we niet ook naar ons zelf kijken als het om autokilometers gaat? Ik constateer dat om een uur of elf bij al die honderden groothandels de busjes starten met de bestellingen voor die dag. In sommige gevallen voor dezelfde schilder ook nog. Ik vraag me af of we daar niet gezamenlijk slimmer in zouden kunnen opereren. Schilders houden nog altijd regelmatig verf ‘over’ op een project. Dat is toch zonde? Daar zou toch eigenlijk, met de grondstoffenschaarste die alleen maar erger wordt, eens goed over nagedacht worden. Hoe zouden we daar circulair mee kunnen omgaan? Het is op het moment alleen wel: als een groothandel zo’n idee voor zijn eigen vestigingen of met al zijn mede-franchisenemers samen bedenkt, dan biedt dat weer een extra service en moet je het niet collectief willen regelen. Maar misschien zouden we elkaar op het vlak van duurzaamheid maar beter niet beconcurreren.’