Op zijn bedrijfskleding, het briefpapier, de website en een bord op de steiger: overal prijkt het logo van BS Schilderwerken, het bedrijf van Brain Schoenmakers. Maar zijn bus is nog maagdelijk wit. En dat blijft voorlopig zo, zegt de schilder uit Landgraaf. Hij komt om in het werk en wanneer hij met zijn bedrijfsauto zó herkenbaar door de Limburgse heuvels rijdt, stromen de aanvragen misschien wel helemaal snel binnen. ‘Je kunt ook te snel groeien’, zegt Schoenmakers bij de voormalige mijnwerkerswoning in Heerlen waar hij aan het werk is. Geregeld moet hij potentiële klanten in de wachtstand zetten. ‘Maar ik probeer binnen twee maanden te komen. Dat zou ik zelf ook willen als klant. Binnenwerk schuif ik zoveel mogelijk door naar de winter.’
FOTO’S: RV & BRAIN SCHOENMAKERS
Van zijn keuze voor het ondernemerschap hoeft de dertigjarige Schoenmakers zeker geen spijt te hebben. Heeft hij ook niet. Sterker: ‘Het is de beste keuze van mijn leven.’ Pa John en opa Sjef waren ook schilder. Brain lacht: ‘Ik moest aanvankelijk niets weten van schilderwerk.’ Hij werkte een tijdje in een callcenter, maar dat baantje raakte hij tijdens de vorige crisis kwijt. ‘Toen zei pa: “Trek je witte broek maar aan, want jij gaat niet thuiszitten”.’ Schoenmakers junior toog met senior mee naar het glas- annex schildersbedrijf van Sjef van Ooyen in Landgraaf. ‘Daar werkte mijn vader, na jarenlang een eigen onderneming te hebben gehad. Bij Sjef kreeg ik de smaak te pakken en begon ik het schilderen echt leuk te vinden.’
Een avondopleiding bij ROC Gilde in Roermond stoomde hem definitief klaar voor een professioneel leven met roller en kwast. Ruim een jaar geleden begon Schoenmakers zijn eigen bedrijf. Wat hem lang van die stap weerhield was angst voor de wintermaanden. ‘Maar afgelopen winter had ik het zelfs drukker dan in de zomer.’ Alles kwam tegelijk: een nieuw huis met zijn vriendin Kim en de geboorte van zoon Xavi. ‘Het is even pittig nu, maar gelukkig helpt Kim me met de administratie en doet mijn vader werkopnames voor me. Hij is gepensioneerd, maar ik houd hem nog mooi aan het werk zo, haha.’
Het levende bewijs van die opmerking komt prompt door de poorten gewandeld aan het Beersdalplein in Heerlen. Pa John uit Nuth, met een map van BS Schilderwerken onder de arm. Ondertussen laat Brain zien wat er allemaal moet gebeuren aan het karakteristieke mijnwerkershuis, gebouwd in Lotharingse stijl. ‘Wat de muren betreft schilderen we alleen de lichte vlakken, die van de vorige bewoners drie verschillende tinten hebben gekregen. De rode bakstenen spuiten we schoon, die springen er straks extra uit. Ook de uitbouw schilderen we, net als de stenen afscheiding aan de achterkant en her en der knap ik wat stucwerk op. Voor zulke kleine dingen komen professionele stukadoors niet langs. Die zijn momenteel zo ontzettend druk en vragen de hoofdprijs.’
De muren worden gebroken wit dankzij twee lagen Trimetal Globacryl Villa Velours. ‘Die tex heeft mijn pa al veertig jaar op het huis’, overdrijft Schoenmakers. Met een kwast schildert hij langs de tussenmuurtjes, de vlakken kleurt hij met een roller. De daklijst wordt antraciet, de klossen net als de muren RAL9010. ‘Het houtwerk hebben we kaalgemaakt, uitgerepareerd en van begin af aan opgebouwd met een nieuw systeem: eerst bijgronden en daarna twee keer aflakken.’ Met respectievelijk Trimetal Permaline Primer 4SO en Permaline Regulé van hetzelfde merk. ‘Trimetal oogt mooi, strijkt makkelijk en geeft een uitstekend resultaat. Ook qua duurzaamheid houdt ’ie zich goed’, verklaart Schoenmakers.
Houtrot heeft hij niet aangetroffen. ‘Maar ik heb best veel moeten plamuren en kitten. Daarvoor gebruik ik Polyfilla Pro, een tweecomponenten reparatiemiddel in één tube, gescheiden door een tussenwandje.’ Om scheuren in de stenen goed te behandelen, heeft hij ze eerst verder opengekrast en gerepareerd met Rust-Oleum Pegacrete. ‘Zou ik die scheuren met kit afwerken, dan gaat het glimmen en dat blijf je zien.’
De zorgvuldige werkwijze van de Limburger past bij de bijzondere status van het pand dat hij schildert, in de wijk Beersdal. Dit stadsgedeelte geniet de status van rijksbeschermd gezicht en werd grotendeels tussen 1910 en 1913 gerealiseerd, in opdracht van mijnbouwonderneming Oranje Nassau. De voormalige arbeiderskolonie bestaat uit 272 woningen en ligt op een driehoekig plateau tussen de oude steenweg naar Sittard en het dal van de Caumerbeek. Een groen en glooiend gebied. De ‘koempels’ kochten hier meer dan een halve eeuw geleden voor 23.000 gulden een huis. Jeroen Meerveld telde vijf jaar geleden 120.000 euro neer voor de woning aan het Beersdalplein die Brain Schoenmakers onder handen heeft.
Terwijl de bewoner blij is met het schilderwerk, wacht voor Schoenmakers alweer de volgende klus: een modeketen in Vaals. ‘Een gebouw van volgens mij meer dan dertig meter hoog, helemaal ingesteigerd. Ik ga het compleet schilderen: gevels, houtwerk, daklijsten. Best spannend. Voor dat project heb ik een maand uitgetrokken.’ De coronacrisis heeft duidelijk geen vat op BS Schilderwerken. Schoenmakers heeft één man in dienst en krijgt er binnenkort een jongen bij. ‘Op den duur wil ik toe naar een groepje van vijf mensen. Maar stel dat door corona iedereen op zijn geld gaat zitten en er volgend jaar veel minder werk is? Dat blijft lastig inschatten. Toch is de vraag naar schilders groot en het aanbod gering. Jonge jongens willen het vak niet in, tenzij het van generatie op generatie gaat, zoals bij ons. Tegelijkertijd worden er nog steeds huizen bijgebouwd. Dus ik ben eigenlijk wel positief over de toekomst.’
