Het is een omvangrijk project. Wits Vastgoedonderhoud heeft de regie in handen en heeft die handen ook meer dan vol aan de renovatie. Na de renovatie moet het ziekenhuis van een D-label naar het A-label zijn gegaan. Overal komt nieuwe warmtewerend dubbele beglazing. De oranje gevelbekleding wordt verwijderd en de witte asbestplaten worden door aluminium vliesgevels vervangen.
FOTO’S: ALEX J. DE HAAN
Wits Noord Vastgoedonderhoud is vorig jaar augustus met het dak begonnen. Hier is de dakbedekking door EPDM dakbedekking vervangen. ‘Het dak was op veel plaatsen lek’, zegt Theo Velkers van Wits Vastgoedonderhoud. ‘Op sommige delen zat geen enkele isolatie.’ Alle zonneschermen aan de buitenkant worden verwijderd. Het HR++-glas en het nieuwe ventilatiesysteem moet de medewerkers en patiënten straks comfort bieden. ‘Het is nog even doorbijten en even afzien. Als alles klaar is, dan krijgen ze een behaaglijk binnenklimaat.’
Wits Vastgoedonderhoud en het zusterbedrijf Wits Dokkum knappen het ziekenhuis in fases op. De planning voor het binnenwerk is heilig. Het gebouw is en blijft namelijk in bedrijf. Het treintje van schilders en artsen rijdt als een geoliede machine. Waar een dag eerder de schilder zijn werk heeft geleverd, kan de arts de dag daarna er weer aan het werk. ‘Wij werken op met de glaszetter’, zegt schilder Jan Veenstra van Wits Dokkum. ‘We hebben het zo met elkaar afgestemd dat zodra het is gekit en gedroogd, wij de dag daarna de kamer gaan schilderen. De desbetreffende huurder kan er daarna gelijk weer in. Zo veroorzaken we zo min mogelijk hinder.’
De schilders van Wits Dokkum doen alle schilderwerkzaamheden van alle houten onderdelen, zoals deuren en kozijnen. ‘Daarnaast vervangen we alle dilataties voegen en in de betonnen lateien. Daar komt nieuwe kit in. We hebben betonrenovatie. De stalen noodtrap wordt hersteld en opnieuw gecoat.’ Iedere dag werken zes schilders aan de klus. Twee mannen schilderen de binnenkant, de andere vier doen de buitenwerkzaamheden.
De Sionsberg verliest zijn oranje jas. Het voormalige ziekenhuis in de Elfstedenstad wordt in de kleuren van het waddengebied gehuld. Alle kozijnen en muren worden voorzien van watergedragen verf op alle buitenkozijnen en ramen. Gekozen is voor de kleuren lichtgrijs, donkerblauw, groen, geel en lichtblauw.
Na het isoleren worden de muren in slibgrijs (TO.10.20 van Sikkens) gekeimd. Dat is een mineralenproduct met silicaat dat normaal gesproken alleen voor een enkelsteens gebouw, zoals kerk of klooster wordt gebruikt. Keim zou daarom ook niet de keuze van Veenstra zijn geweest. De schilder vindt het vooral een hype. ‘Dit is een hartstikke duur product, zeker in verhouding met andere sauzen. Keim gaat een keer of vier over de kop qua prijs. Voor bepaalde kleuren zit je op zes- tot achthonderd euro per emmer, terwijl er gelijkwaardige producten zijn die de helft kosten. Maar de opdrachtgever wilde per se dit materiaal gebruiken.’
Langs alle kozijnen van het ziekenhuis zit asbest in de spouw. Dat moet allemaal worden uitgezaagd. Daarnaast wordt al het metselwerk uitgetand, hersteld en opnieuw gevoegd. De spouw wordt geïsoleerd met pareltjes. Zodra het kan, want er blijken vleermuizen in de tussenlaag te wonen. ‘Het werk loopt vertraging op omdat de beesten beschermd zijn’, zegt Velkers. ‘Op dit moment loopt er een onderzoek. Zolang dat loopt, mogen wij de bovenste verdiepingen niet isoleren.’ Inmiddels zijn er zijn nestkastjes opgehangen in de hoop dat de vleermuizen zich daar nestelen. De nesteldrang van de vleermuizen drukt ook op de planning van de schilders. Zij kunnen pas na de bouwvak het werk op de bovenste verdiepingen afronden.
De Sionsberg is voor schilder Jan Veenstra een thuiswedstrijd. ‘We hebben het dertig jaar geleden in onderhoud gehad. We kenden het project dus wel. Later is het onderhoud door andere schilders gedaan. Nu is het een complete onderhoudsklus en een mooie upgrade van het gebouw. Het wordt nu moderner met ventilatiesystemen en dubbel glas.’
