‘Dit seizoen heb ik extra veel tijd voor mijn bedrijf’, glimlacht Chantal Hendriks. In niet-coronatijden staat het schilderwerk in de winter op een lager pitje. De 26-jarige is langebaanschaatser en vooral marathonschaatser op het hoogste niveau. Ze rijdt voor team Mastermind. ‘De echt lange afstanden, op natuurijs, zoals op de Weissensee, dat vind ik het mooist om te doen. Met de wind mee en dan op volle kracht, dan houd niemand je bij’, glimlacht ze. Met die mentaliteit finishte ze als vijfde in de Alternatieve Elfstedentocht van 2019.
Maar nu dus even niet. Vanwege corona liggen alle marathonwedstrijden stil. Dus kan Hendriks wat vaker aan de slag bij Wiebren Dijkstra als zzp’er. ‘Ik woon zelf in Overijssel, maar trainen doe ik veel in Heerenveen en zo ben ik bij Wiebren Dijkstra uitgekomen. Een heel fijne regeling heb ik met hem. Als ik tijd over heb en graag aan de slag wil, dan kan hij me bijna altijd wel ergens inzetten.’
FOTO’S: JMS
En dat verbaast niets, want Hendriks is een vakvrouw. Tijdens haar studie decoratie- en restauratietechnieken aan het Cibap in Zwolle liep ze stages bij schildersbedrijven. En ook daarna werkte ze mee aan schilderprojecten en aan restauratieprojecten, zoals pas nog, aan een plafond van een oud herenhuis in Groningen. Ze heeft dan ook meer dan genoeg verstand van ondergronden. Zoals ook blijkt in Enschede, waar ze in opdracht van Thijs Bannink het voormalige restaurant/café Perron 22 mag decoreren. ‘Tegen de grote wand van de gelagkamer zat een tegelmuur met een soort stellage ertegenaan’, legt ze uit. ‘Ik adviseerde om niet al die tegels weg te slopen, maar de wand af te timmeren met mdf. Vervolgens heb ik zelf de naden weggeplamuurd, de ondergrond geprimerd en geschilderd om daar mijn schildering op te maken.’
Bannink gaat in het pand een trendy horeca-concept neerzetten onder de naam Foodies Restaurant & Bar ‘Met vegetarische en veganistische gerechten op het menu tegen een scherpe prijs’, vertelt de jonge ondernemer. ‘Wij omschrijven onze stijl als “urban jungle”: er komen veel planten in, veel groen, en passende bekleding van de stoelen. En daar zochten we nog iets bijzonders bij voor op de wanden. Dan kun je wel een behang gaan uitzoeken, maar het gaafst is toch wel als je echt iets unieks hebt, iets waar de mensen misschien wel speciaal voor terugkomen.’ Via-via zag Bannink werk van Hendriks en toen was het contact snel gelegd.
Hendriks: ‘Bij muurschilderingen denk je al snel aan kinderkamers en Disney-figuurtjes. En die doe ik ook best veel. Maar ik vind het pas echt interessant worden als het groot en veel is, dat je niet goed weet waar het zal eindigen. Het concept hier zag ik ook meteen zitten. Dat “urban jungle”, daar waren we het na enig praten wel over eens: weelderig en veel planten, maar wel met een klare lijn, een beetje stripachtig.’
Hendriks maakte wel een schets van hoe het ongeveer gaat worden, maar ze zet geen lijnen of patronen uit. Ze schildert het allemaal uit de vrije hand. ‘Het wordt als je eenmaal bezig bent toch vaak weer een beetje anders.’ Wel is van tevoren bedacht dat het “oerwoud” in de meest verre hoek, tegenover de ingang, het hoogst en weelderigst mocht worden, om dan geleidelijk naar de zijkanten wat lager uit te vallen. Waardoor het wel overweldigend werd, maar niet een te bont geheel. Kleurige papagaaien en flamingo’s en hier een daar een rode bloem geven nét die kleuraccenten om het geheel op te laten lichten.
Onder de schilderingen zit een plint van schoon metselwerk, die nog geschilderd moet worden. ‘Wij dachten aan gewoon, zwarte verf’, lacht Bannink. ‘Maar Chantal overtuigde ons dat we daar een heel bepaald matzwart voor moeten nemen van Paint&Paper Library. Want daar zit dan weer precies het groen in dat Chantal voor de muren gebruikt.’ Hendriks: ‘Dat donkergroen op de muren is Sigma Perfect Matt, en de kleuren zijn heel precies bepaald aan de hand van de interieurstoffen die Foodies gekozen heeft, de bedoeling is dat het allemaal één geheel gaat worden.’ Het schilderwerk voert ze met acrylaatverven uit. Daarna volgt nog een matte vernis.
Ondertussen is Hendriks alweer bezig aan een ander deel van het restaurant: een muur bij de toiletten, later volgen de toiletruimten zelf ook nog. Hier voert blauw de boventoon en op die ondergrond schildert ze manshoge bloemen, ook heel losjes naar voorbeeld, maar eigenlijk vooral uit het hoofd en uit de losse pols. Ziet ze overeenkomsten tussen schaatsen en decoratief schilderen? ‘Ik kan bij beide wel heerlijk mijn hoofd leeg maken’, vertelt ze. ‘Je bent maar met één ding bezig en daar concentreer je je op. En het verzetten van veel werk, daar sta ik in het peloton om bekend, maar dat vind ik bij schilderen ook leuk.’
Bannink kan niet wachten tot zijn nieuwe restaurant open kan. Qua installaties en de verbouwing zal het allemaal wel gaan, en het kwam natuurlijk wel uit dat het nu coronatijd was. Alhoewel: ‘Als straks de terrassen opengaan willen we natuurlijk ook meteen hier op het Stationsplein in Enschede de tafels en stoelen buiten zetten. Maar die zitten nog in een container ergens in een haven in China, vertraagd vanwege corona.’
Bekijk ook de video van dit project op SchildersVAKTV