Half elf. De zoemer gaat. Alles in de Wilhelminaschool is in vakantiemodus – het gebouw is verlaten en de stoelen staan op de banken – maar de bel voor het einde van de pauze gaat nog gewoon. Voor Jeroen van Beers juist het signaal om deze maandagochtend te beginnen aan zijn pauze, koffie in te schenken en te vertellen over zijn lopende projecten. Grijnzend: ‘Ik heb hier vroeger op school gezeten. Grappig om dan nu dit hele gebouw te mogen schilderen. Er is niet zoveel veranderd. Ja, er zijn digitale schoolborden. In mijn tijd ging dat nog met krijtjes.’
Innovaties zijn Van Beers zelf ook niet vreemd. Zo hebben zijn vakmannen de allengs populairder wordende verfspuit gebruikt voor het schilderen van de lokalen. Voor de wanden en plafonds welteverstaan. Alle meubels naar het midden toe verplaatsen, zeil eroverheen, stucloper op de grond en gaan met die banaan. ‘Dat werkt absoluut het snelste’, weet Van Beers.
FOTO’S: RV
In de meivakantie waren zijn mannen ook al aan het werk in de christelijke basisschool. ‘Toen hebben we alle gangen gedaan, boven en beneden.’ Het pand heeft twee verdiepingen. In juli en augustus waren de lokalen aan de beurt; deuren, kozijnen, radiatoren en de al genoemde wanden en plafonds. Kortom: de hele rataplan. Alles behandeld met Sigma van Bouwman Coatings en aan de hand van het kleurenplan van de opdrachtgever: witte lokalen en lichtblauwe deuren. ‘Voorheen had alles hier een andere kleur’, vertelt Van Beers. ‘De school wilde graag een wat rustigere uitstraling. Dat betekende wel grondig schuren voor ons.’
Ingespeeld team
Grootste uitdaging was de tijd. ‘Er stonden vier weken voor, maar binnen 2,5 week hebben we het af gekregen’, zegt de trotse Van Beers. Zijn geluk, of noem het goed ondernemerschap, is dat hij over een ingespeeld team van schilders beschikt. Een vaste groep zzp’ers die al jaren voor hem werkt, enkele jongens via een uitzendbureau en een tweetal in vaste dienst. ‘Zo’n ploeg heb je nodig, om een project als dit binnen de planning op te leveren. Ik laat ze lekker vrij in hun werk. Ze kennen mijn verwachtingspatroon, ik ben kritisch en zie veel. Ik heb één week zelf meegeschilderd, maar ben vooral de man die alles neerzet en druk is met offreren, plannen en factureren. En verf brengen naar de jongens, niet onbelangrijk.’
Terwijl Van Beers vertrouwt op zijn geoliede machine, rijdt hij zelf van afspraak naar afspraak met potentiële nieuwe opdrachtgevers. Zijn werkgebied is Het Gooi en omliggende steden als Amsterdam, Utrecht en Amersfoort. ‘Iedereen hier kent mijn busje’, claimt Van Beers. ‘Overal waar wij werken, hang ik een doek op. Dat is belangrijk, uitstraling. Wij werken aan scholen, appartementen, kerken, bedrijven en voor VvE’s. Binnen en buiten. Voor onderhoud aan het Mediapark hebben we twee grote opdrachtgevers.’
Van Beers mag zich de huisschilder noemen van de televisie- en radiostudio’s in zijn woonplaats. Dus ja, hij ziet weleens een BN’er voorbij stiefelen. Daar zal hij niet van in de war raken. ‘We leggen onze focus op het schilderwerk’, verzekert de 36-jarige ondernemer. ‘Ze hoeven mij maar te bellen en ik sta klaar. Het zijn goede opdrachtgevers en die wil je niet teleurstellen. Studio’s hebben ze ook altijd snel nodig.’
Tweeduizend vierkante meter spuitwerk
Daar waar Johan Derksen en René van der Gijp oreren, schilderde Van Beers Schilderwerken de wanden. Voor de studio van The Voice of Holland idem. ‘We zijn nu bezig met de kleed-, productie- en visagiekamers voor NPO 1 en 2. Bijna tweeduizend vierkante meter aan spuitwerk en ook nog 68 deuren en kozijnen.’ Aan de buitenkant van het Mediapark mag zijn bedrijf ook aan de slag. ‘Rondom het pand 186 vervaalde panelen schilderen, zodat het geheel weer een mooie uitstraling heeft.’
Het werk aan de Wilhelminaschool is tijdens het bezoek van de SchildersVakkrant bijna afgerond. Slechts één man is er nog aan het werk, Herman Wouters, die met zijn schuurmachine een flinke bak herrie produceert. Van Beers loopt nog even naar de nieuwe vleugel van de school, om het verhaal compleet te maken. ‘Ook hier hebben we alles gedaan; wanden, kozijnen, deuren, plinten, kapstokken, radiatoren. De raamkozijnen waren donkergrijs, die wilden ze graag wat lichter hebben. Die hebben we wit gespoten.’ Sluitstuk, in de herfstvakantie, zijn de HPL-deuren. Nu nog rood en grijs, na interventie van Van Beers en zijn mannen lichtblauw. ‘Het gebouw is nu al behoorlijk opgeknapt’, vindt Van Beers. En met een knipoog: ‘De juffen, meesters en kinderen weten niet wat ze zien wanneer ze straks weer beginnen.’
