Rob Vink, samen met broer Gerard directeur van Vink Verf, wees in een ingezonden brief in SchildersVakkrant groothandel te Den Bosch en producent van verf onder de naam Azet op de onzin van reclamebeloftes over tien jaar duurzame verflagen. ‘Dat leverde leuke reacties op’. Vanaf heden blogt Vink op Schildersvak.nl.
Uw bedrijf behoort tot de steeds kleiner wordende groep vrije groothandels
‘Dat klopt. Groothandelsketens worden opgekocht en vrije groothandelaren gaan franchiseconstructies aan. Verffabrikanten doen er veel aan om hun distributiekanalen onder controle te hebben. De groothandel is essentieel voor hun afzet. Wij maken en verkopen onze eigen muurverf en maken onze eigen keuzes uit het aanbod van fabrikanten. Dat maakt ons inderdaad vrij uniek.’
Terwijl je op steeds meer plaatsen professionele verf kunt kopen
‘De grote bouwmarkten rukken op en bedienen ook professionele schilders. Ik verwacht dat binnen een jaar of vijf de grote verfmerken mengmachines zullen hebben staan in de Gamma’s en Hornbachs van deze wereld. En consumenten kopen professionele verven via het internet, dat wordt alleen maar meer.’
In uw eigen zaak bent u een afdeling voor consumenten begonnen
‘Dat was 25 jaar geleden. Destijds was een verfgroothandel voor schilders ondenkbaar geweest. Zo zie je dat meningen veranderen. We houden wel aparte balies en vanzelfsprekend een verschillend prijsbeleid. Vroeger kon je professionele verfverkoop niet vermengen met die aan doe-het-zelvers. Nu is dat toch anders. Schilders verwijzen hun klanten soms door naar onze kleur- en interieurspecialiste. Schilders vinden kleuradvies vaak lastig. Wij kunnen daarbij helpen. We hebben een grote voorraad behangboeken. Van onze muurverf hebben we grote kleurstalen gemaakt. Die kunnen klanten mee naar huis nemen. We binden consumenten door aandacht en persoonlijk advies aan ons. De schilders ervaren dat we hier een gezamenlijk belang hebben.’
Waarom groeit de schildersmarkt niet?
‘Handjes. Er zijn schilders te weinig. Want werk is er genoeg. Ik hoor van schilders dat ze nu nog, eind mei, binnen staan. Het buitenwerk moeten ze opschuiven. Ze hebben soms werk genoeg voor twee jaar. En kunnen geen schilders vinden om het bedrijf uit te breiden. En dat willen ze trouwens ook vaak niet. De middelgrote schildersbedrijven zijn in de crisis voor een groot deel verdwenen. Dan bedoel ik: schildersbedrijven met een mannetje of 10-20 en de directeur zelf op kantoor. Dat zie je nu veel minder. De grote schilders- en vastgoedonderhoudsbedrijven, die hadden ruimte genoeg om te snijden in de kosten en om mensen te ontslaan. En zijn zich ook meer op bouwkundige activiteiten gaan toeleggen. De kleine bedrijven en zzp’ers hebben in de crisistijd gewoon de broekriem aangetrokken. Maar als je bij een middelgroot bedrijf een aantal mensen moet ontslaan, dan klopt je omzet niet meer met je kostenstructuur, het pand dat je huurt, het materieel waarin je geïnvesteerd hebt. En dan moet je als eigenaar eigenlijk weer de steiger op. Wat niet altijd lukt en waar niet iedereen zin in had. Dat, en dan nog een paar tegenslagen erbij, dan kan het opeens hard gaan. Dat is veel gebeurd.’
Komen ze wel weer terug, die middelgrote bedrijven?
‘Ik vraag het me af. Je ziet veel zzp’ers met mensen op inleenbasis schilderen. Met andere zzp’ers of uitzendkrachten. De uitzendbureaus varen er wel bij. Kleinere bedrijven nemen nog maar weinig mensen aan op een vast contract. De overheid zou een aantal wetten en regels moeten veranderen voordat schilders weer meer mensen durven aannemen.’
U maakt zich druk om de reclames voor verf met garantie van tien jaar?
‘Daar schreef ik een brief over in SchildersVakkrant. Elke schilder weet dat het onzin is en toch zijn er fabrikanten die daar reclame voor consumenten mee maken. Tien jaar gegarandeerd. Houd daar toch mee op! Ik kreeg er wel leuke reacties op. Onder andere van mensen die bij die zelfde verffabrikanten werken. Er was ook een schilder die een kopietje wilde, om aan zijn klanten te laten zien. Want hij kwam het inderdaad tegen dat klanten hem op die reclames wezen.’
Terwijl verf er niet goedkoper op wordt
‘Ik sta daar ook wel eens van te kijken. En altijd krijgen de grondstofprijzen daarvan de schuld. Die zijn inderdaad gestegen, ik weet er alles van. Titaandioxide is bijvoorbeeld erg kostbaar op het moment. Maar in de tijd dat de grondstofprijzen daalden gingen de verfprijzen niet naar beneden. Dat is toch eigenaardig. Personeelskosten zijn wel een zorg. Ook in de verfgroothandel. Met name de pensioenlasten zijn bij ons zeer hoog en dat moet je toch terugverdienen.’
Dan verhoogt de schilder maar gewoon zijn prijzen…
‘Dat ligt toch moeilijker. Je zou kunnen zeggen: als de vraag naar schilders hoog is, dan zou je er volgens de economische regels toch meer geld voor kunnen vragen. De prijzen gaan ook wel iets omhoog. Maar je kunt niet zomaar opeens veel meer vragen van je klanten, dat is duidelijk.
U gaat bloggen op SchildersVak.nl. Wat kunnen we verwachten?
‘Ik ben hiervoor gevraagd. Ik vind schrijven leuk. En ik denk dat ik als ondernemer in de verfbranche wel het een en ander te vertellen heb. Dat hoeft niet altijd scherp en kritisch te zijn. Ook gewoon leuke anekdotes of meer veranderingen en trends die ik waarneem. Ik beschouw het als een leuke uitdaging.’
Bij de foto:
Rob Vink: ‘Vroeger kon je verkoop aan particulieren niet vermengen met die aan professionals’
Foto: JMS