Hij zat acht jaar in het leger, werd uitgezonden naar Kosovo, was huisvader, postbode en vuilnisman én heeft een propedeuse toegepaste psychologie op zak. Het moge duidelijk zijn: Ramsey Reyes heeft meer levenservaring dan de gemiddelde leerling om zich heen. Maar hoewel de 48-jarige Fries met Venezolaanse en Colombiaanse roots de vader had kunnen zijn van zijn klasgenoten, laat hij zich daar niet door van de wijs brengen. Want Ramsey heeft een nieuwe ‘roeping’: schilder worden.
Een heel leven geleefd al, maar nog groen als gras met de roller in de hand. ‘Ik ben pas net begonnen, in november, en moet nog veel leren’, erkent de zijinstromer van de Schildersvakopleiding Leeuwarden. Terug de boeken in en behangen zijn geen favoriete onderdelen, maar verder vermaakt Ramsey zich opperbest in zijn nieuwe habitat: één dag school (in de winter twee) en vier dagen werken bij leerwerkbedrijf R. Bethlehem in Gorredijk.
Als Abraham de ladder op
Als het meezit, is hij op zijn 50ste klaar en kan hij als Abraham de ladder op. ‘Haha, dat zou mooi zijn.’ En dan door tot zijn pensioen? ‘Dat is wel het idee. Ik vind het echt een mooi vak. Ik hou van buiten zijn, bij verschillende mensen over de vloer komen en iets moois maken.’ En hoe is het om omgeven te worden door tieners en begin-twintigers? Hij lacht: ‘Het valt me wel op dat ze veel klagen; dat veel niet deugt in de wereld. Maar met de meesten kan ik goed opschieten.’
Zelf staat Ramsey nuchter in het leven. Hij heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn. Een levenshouding die hij overhield aan zijn uitzending naar Kosovo, in 1999. ‘Ik moest onder andere helpen vluchtelingenkampen opzetten. Voor mijn uitzending was ik best materialistisch ingesteld, maar door wat ik daar allemaal heb gezien, is dat totaal omgeslagen.’
De wereld in
Wel wilde Ramsey graag meer van de wereld ontdekken. Na zijn vertrek uit het leger zette hij koers naar Zuid-Amerika, voor een trip door het hele continent. ‘Ik begon op Aruba, maar heb Zuid-Amerika helemaal niet gehaald.’ Oh, hoe dat zo? ‘De liefde’, zegt hij met een lach. ‘Ik ontmoette een erg leuke vrouw, Liesbeth.’ Ze zijn nog altijd samen en kregen een dochter, Ariëlle. ‘Zij is inmiddels bijna 15.’
Ze woonden drie jaar op Aruba, maar emigreerden dus toch terug naar Nederland; Jubbega om precies te zijn. ‘Een hele omslag, ja. Ik herinner me nog goed dat we konden schaatsen toen we net terug waren. Brrr…’ Hoe dan ook: na zijn pensioen moet de Zuid-Amerika-trip er alsnog van komen, vindt Ramsey. ‘Dat blijft een droom. Maar eerst nog een kleine twintig jaar schilderen.’