Door de bijzondere combinatie van laag gewicht, grote sterkte en relatief ruime beschikbaarheid is vuren nog steeds de bepalende houtsoort in de woning- en utiliteitsbouw. Er is bij dit hout geen kleurverschil tussen spint- en kernhout. Wel is er, afhankelijk van de afkomst, verschil in groeiringbreedte, structuur, volumieke massa en hardheid.
Het kernhout bevat geen extra inhoudsstoffen, maar heeft wel een afgesloten houtstructuur. Bij pas geschaafd hout is de kleur van het hout bijna wit tot bleek geelbruin. Na langdurige blootstelling aan licht en lucht wordt het hout geelbruin.
Vuren is harshoudend. Niettemin ontbreekt een typische harsgeur. De houtsoort is gemakkelijk te bewerken. Snel gegroeid hout kan soms een ‘wollig’ oppervlak geven bij het schaven. Kwasten in het hout kunnen bij het schaven wel lastig zijn. Deze zijn vaak harder en kunnen bij het schaven soms kapot springen.
Overtollig hars uit harsgangen kunnen ook tot een minder goed resultaat leiden. Boren, frezen en schuren geven geen enkel probleem. Vuren is verder goed te spijkeren en te schroeven. Alle oppervlakteafwerkingen zijn technisch goed uitvoerbaar. Maar incidenteel kunnen alkydharsverven bij drogen gehinderd worden door aanwezigheid van hars.
Vingerlassen
Er is bijna geen toepassing te bedenken of er wordt vuren gebruikt. Van piketpaaltjes bij het uitzetten van het bouwterrein, bekisting voor de fundering, balklagen , stel- en montagekozijnen, puien, gevelelementen, spouwlatten, dakbeschot, boeidelen en gevelbekleding. En ook binnen wordt vuren vaak gebruikt: voor trappen, deuren, wanden, plafonds, vloeren, meubels, keukens en kasten.
Voor grote afmetingen worden gelamineerde spanten gefabriceerd. Daarmee zijn grote overspanningen mogelijk. Gevingerlast en gelamineerd vuren voor buitentoepassing wordt overigens afgeraden. Maar volhout kan buitenshuis uitstekend worden toegepast.
Theoretisch is de duurzaamheid van spint- en kernhout bij vuren gelijk, maar de praktijk wijst anders uit. Buiten ontstaat schade ter plaatse van lamineringen die loslaten en zodoende scheuren in de lengterichting van het hout laten zien. Ook kunnen vingerlassen loslaten en dit leidt tot vochtopname via het kopse hout, met houtrot als gevolg.
Onterecht wordt hierbij soms gewezen naar het schilderwerk dat gebreken vertoont. De oorzaak voor deze gebreken zit echter elders. Verf heeft meer een signaalfunctie en veroorzaakt geen houtrot. Schilderwerk kan ook geen oorzaak zijn dat lamineringen en vingerlassen binnen korte tijd loslaten. Ongeacht welke verfsoort ook wordt toegepast.
Fijnsparhout
Vuren is afkomstig van de fijnspar, oftewel de dennenboom. Deze boom haalt een hoogte van gemiddeld 35 meter, in Roemenië zelfs tot 60 meter. De rechte cilindervormige en takvrije stam is daarbij zo’n 20 meter lang en heeft een diameter van een halve tot twee meter. De takken wijzen schuin naar beneden, waardoor de grotere kwasten een ovale doorsnede hebben. De fijnspar groeit over een zeer groot gebied van Midden- en Noord-Europa tot ver in Rusland en Noord-Azië.
Auteur: Cees Dijkstra