Beroepskwaal

‘Bij de timmerman piept en kraakt alles, bij de loodgieter lekt het kraantje en bij de schilder moet nog behangen worden.’ Een veel voorkomende beroepskwaal. Thuis werken? “Doe ik schat…” Alleen wanneer. Bij onze opdrachtgevers ontgaat ons geen detail en blijven we doorgaan totdat alles naar de zin is maar eenmaal met de bal gehakt en de piepers achter de kiezen vinden we het allemaal best. Uitstellen is een bekwaamheid van elke vakman.

Planning
‘Plan maar drie weken in een maand’ is een oude ondernemers wijsheid. Die andere week is de uitloop voor onvoorziene zaken. Daarmee houd je iedereen te vriend behalve het thuisfront want er zijn heel veel andere onverwachte klussen. Vrouwlief weet als geen ander dat er brood op de plank moet komen maar na zes jaar geduld komt de plaat een keer bij het gaatje en om de lieve vrede te bewaren begin je er maar aan.

Maar dan vooral met die zaken die jij weer belangrijk vind en je daardoor geen rekening houdt met het ‘verlanglijstje’ van je partner. Daar komt ze pas mee als ze ziet dat je nu echt thuis aan de gang gaat.

Met de zon hoog aan de hemel bekommer je eerst om het buitenwerk maar met de subtiliteit die vrouwen eigen is, verplaatst ze jouw aandacht naar de licht vergeelde deuren en die hand vlekken bij de opgang van de trappenhal. Buitenschilderwerk loopt naadloos over naar binnenschilderwerk. Gelukkig hoef ik mijn bus daar niet op in te richten.

Thuis is anders
Een aspect van een beroepskwaal van de schilder is dat je je eigen huis elke dag ziet en daardoor maar oppervlakkig waarneemt. Voor een deel uit volste vertrouwen en voor een deel uit gemakzucht. Maar eenmaal op je beroepsmatige wijze aan de gang zie je wat zij allang zag: barsten in de verstekken en krijtmatte verflagen. Vol goede moed ga je aan de gang en denkt de klus is een dag of twee wel geklaard te hebben.

Vrouwlief gaat op maandagochtend tennissen en ik heb het rijk alleen. De ideale situatie zoals je die ook bij je klanten wilt hebben. Schurend en schoonmakend beoordeel ik de thuissituatie en langzaam kom ik tot de conclusie dat ik het met die twee dagen niet ga redden. Hoe lang was het niet geleden dat ik de voorgevel geschilderd heb? Ik pijnig mijn hersens en kom tot 2005 of 2006. Met dank aan de brede daklijsten.

Als was het een openbaring zie ik ineens de naden in de glaskitzomen, de sleutelboskrassen bij de voordeur en alle barsten van de knoesten in het hout. Raar dat ik dat daarvoor bij ons eigen huis nooit zag.

Medicijn
Een ander aspect van een beroepskwaal is dat ik mijn eigen huis schilder op dezelfde manier als die van mijn klanten. In hetzelfde ritme van uitvoering, pauzes en de planning voor de volgende dag. Pas aan het einde van de middag ‘kom’ ik weer thuis in m’n eigen huis.

Voor sommige beroepskwalen heb je ook geen medicijn.