Ik heb al wel eens vaker toegegeven: ik ben niet zo’n beurstijger. In zo’n hal tussen standjes lopen en aangeklampt worden of juist lang beleefd staan wachten tot je met iemand in gesprek mag, het is het niet helemaal voor mij. Maar ik geef toe: op elke beurs die ik bezoek zie ik nieuwe dingen, spreek ik oude bekenden of maak ik nieuwe kennissen en doe ik ideeën op voor mijn werk. Mijn werk: schrijven over dingen die jullie interesseren, dus het kan niet anders of de dingen die mij interesseren zijn ook voor jullie interessant.
De beurs Monument, waar ik al jaren kom, komt het dichtst bij een schildersbeurs. Er staan altijd een paar grote en meestal ook een paar kleine decoratie-, restauratie en monumentenschilders. En verder mensen met allerhande producten die een schilder ook wel eens in handen heeft. Of zou kunnen hebben. (Neem een valbeveiliging die je met een rails onder de nok van een dak kunt aanbrengen :-))
En die aanpalende beurs, Renovatie, daar was ook wel het een en ander interessants voor schilders, zeker als ze ook aan vastgoedonderhoud doen.
Ondertussen: een echte schildersbeurs was het dus niet. Dát is lang geleden! Door die ene virusziekte echt al heel lang. Wat mooi dat er in dit najaar ten minste één is die er toch echt wel van zal gaan komen: de Masters of Maintenance. Daar verwacht ik veel van. Een beurs die echt leuk wordt. Omdat jij er dan ook zult willen zijn.