Kijk: sommige beurzen zijn pas in de de coronatijd ontstaan, van naam veranderd of samengevoegd. Dan ligt het voor de hand dat de mensen nog moeten worden warmgemaakt om te komen, alle begin is moeilijk. Ik denk aan de beurzen Prefab, Monument en Energie in Den Bosch, die vorig jaar voor het eerst in die samenstelling (en binnenkort weer) worden georganiseerd. Aantal bezoekers: so-so en ook het aantal exposanten kon beter. Of de beurs Houtbouw die nét voor de corona bedacht werd, een paar keer is verschoven en tot nu toe helemaal nog niet heeft plaatsgevonden.
Uit hun ritme
En bij al langer bestaande beurzen heb je het verstoorde ritme: het is toch een dikke twee jaar geweest dat de beurswereld helemaal stillag. Vooral de tweejaarlijkse of driejaarlijkse beurzen zijn daardoor uit hun ritme geraakt.
Dat laatste lijkt me aan de hand te zijn met een beurs als de Glasstec. Maar is dat alles?
Moedeloos onderuitgezakt
Ik bezocht voor de zomervakantie met een niet-schilderspet op een aantal houtbeurzen in Duitsland (in Keulen en in Neurenberg) en die waren ook al zo rustig. Veel stukken vloer waar wel erg veel zitjes, plantenbakken en ander vulmiddel stond om het nog een beetje vol te laten lijken, maar vooral ook veel lege gangpaden en moedeloos onderuitgezakte dames en heren op stoeltjes in de stands. Die beurzen zaten niet op hun gebruikelijke tijdstip in het najaar, en dat scheelt. Daarnaast was het toen prachtig weer, voor sommige mensen was het al vakantie en voor de anderen waren het juist net die lekkere doorwerkdagen van vlak voor de vakantie. Geen ideaal moment om naar een hallencomplex af te reizen.
Het mag weer!
Maar de Glasstec, dé beurs voor de hele Duitse glasindustrie, van scholier tot vakman, van architect tot kunstenaar, voor ingenieurs en handelaars, voor internationale fabrikanten van machines en andere toeleveranciers die was dus wel op zijn gewone tijdstip, half september. Je zou van zo’n event verwachten dat een branche het zou vieren met een ‘het mag weer’ en massaal zou aanreizen. Niet dus. Een paar hallen minder en die hallen ook wat magerder. De stands wat kleiner en sommige grote exposanten helemaal niet aanwezig. Maar vooral weer: de bezoekers. Volgens een exposant op dag één waren de Duitsers in de minderheid en daar kon hij wel eens gelijk in hebben. Ik hoorde althans tal van talen om me heen, maar relatief weinig Duits.
Schildersbeurzen
Wat kan ons Duitse glaszetters schelen? Betrekkelijk weinig. Maar als de timmerlieden het laten afweten op houtbeurzen en glaszetters niet op komen dagen op glasbeurzen, wat zegt dat dan over schilders en schilderbeurzen?
De ’traditionele’ SGA Vakdagen gaan naar mijn beste weten niet door. Daarvoor in de plaats hebben we begin november de veel modernere Masters of Maintenance. Ik weet uit eerste hand dat alle exposanten daar met veel inzet gaan proberen er een echt event van te maken. Niet (alleen maar) mannen in pakken om mee te kletsen, maar doe-dingen, kennissessies, kortom, een schildersbeurs maar dan 2.0. Men zou het niet organiseren als men niet zou denken dat er interesse in is. Maar komen jullie ook?