Onze hoofdredacteur Jan-Maurits Schouten startte begin februari op LinkedIn een discussie over het hardnekkige binnenschilderen met oplosmiddel houdende verf. De meer ervaren en vaak ook zelfstandige schilders blijken in hun reacties enthousiaster over de watergedragen verf te zijn dan onze jongere schilders. Voor hen deze ‘open’ brief waarvan Kevin van Os de aanleiding is.
Beste Kevin,
je hebt op LinkedIn een reactie geplaatst in de discussie die onze hoofdredacteur Jan-Maurits Schouten is begonnen onder de titel: ‘binnen met oplosmiddel.’ Je geeft hierin je twijfels over watergedragen verf weer en die zijn verklaarbaar als je nog net iets te weinig kennis en ervaring met die verf hebt.
Wees gerust, je bevindt je in het goede gezelschap van al die schilders die lijden onder de kwaal die verandering heet. Ik hoor daar ook bij.
Het lastige is dat die veranderingen onstuitbaar doorgaan en je toch in je eigen vingers snijdt wanneer je je hoofd daarvoor in het zand steekt.
Ter zake: wat elke schilder doet wanneer een nieuwe verf niet een-twee-drie doet wat hij ervan verwacht, is de verf de schuld geven. Dat is een natuurlijke reactie want schilderen leer je voornamelijk door ervaring en elke verandering in de samenstelling van verf is een verandering van dat proces.
Watergedragen verf voor binnengebruik is in tal van opzichten superieur aan synthetische verf. Alleen de aanvangsglans (de glansgraad direct na het drogen) van oplosmiddel houdende verf is hoger vanwege de vloeiing maar dan heb je het wel gehad.
De scheikundige techniek achter de watergedragen verf geeft de verf veel meer mogelijkheden voor slijt- en krasvastheid, en tal van andere eigenschappen zoals roet- en nicotine isolatie dan de vertrouwde synthetische verfsoorten. En vergeling komt nauwelijks meer voor.
Vrijwel alle verffabrikanten hebben watergedragen huidvet-resistente verven in hun collectie en als een geschilderde trapleuning na veertien dagen al gebreken vertoont ligt dat of aan een gebrekkige voorbereiding of aan een ongeschikte verfsoort.
Datzelfde geldt voor discotheken waar de verf er binnen een week al ‘vanaf valt’. Je beschrijvingen zijn overigens vaag waardoor de oorzaak van je klachten voor de lezer niet duidelijk wordt.
Je opmerking dat RAL 9005 (zwart) geen vergeling kent raakt natuurlijk kant noch wal en is niet eens een voetnoot waard.
Het schildersvak is het moeilijkste van de bouw.
It take five years to be a lawyer
It take six years to be a preacher
But it take seven years to become a painter
Deze ‘reminder’ is afkomstig van een Britse ambachtsschool en is niet zomaar een grappig tegeltje. Naast alle verf-technische aspecten als materiaalkennis en applicatietechnieken zal een schilder ook nog rekening moeten houden met de omstandigheden zoals temperatuur en luchtvochtigheid.
Dit zijn meteen ook de lastigste om rekening mee te houden tijdens het binnenschilderwerk met watergedragen verf en in feite de oorzaak waarom er daar nog steeds met synthetische verf gewerkt wordt.
Bij 18 graden Celsius en een relatieve luchtvochtigheid van rond de 60-70% verwerkt de verf zich het best. Is het kouder en vochtiger (zoals in de nieuwbouw tijdens de winterperiode) dan droogt de verf traag maar nog erger, er ontstaan – ook na een half of soms een heel uur – druipers op de vreemdste plekken en dan meestal bij scharnieren en sluitkommen. Je bent veel tijd kwijt met het nalopen van je werk. Dat moet ook nog eens snel en soms meer dan één keer want vooral donkere kleuren verraden je herstelpogingen.
Woningen met radiatoren (vloerverwarming is voor een schilder veel prettiger) zijn in de winter weer gortdroog en ook dan zijn zwaardere kleuren een crime om te verwerken. Een scheut Floetrol biedt nog wel een soelaas maar de beste remedie is iedereen het huis uit en de thermostaat op 18.
Om dat voor elkaar te krijgen heb je diplomatie en vertrouwen nodig en die omstandigheden bespreek je het best al in het offertestadium want klanten laten zich, mits hoffelijk, toch vrij gemakkelijk sturen.
Houd hier nadrukkelijk rekening mee en je hoeft je klanten nooit meer lastig te vallen met geuroverlast, lange droogtijden en vergelende verf.
Ik wens je veel goede zaken.
Werk al vanaf het begin met waterdragende verven voor binnen en na een moeilijke aanloop periode worden deze producten steeds beter maar ze vergen nog wel hun eigen verwerkingstechnieken. Ikzelf werk het liefs met Anzarollertjes omdat de vloeiing anders is als de terpentineverven. N.v.v.t en bij voldoende laagdikte vloeien de waterdragende delen mooi in elkaar over waardoor men een mooie egale laag krijgt zonder sinaasappeleffect. Helaas ben ik deze week wel weer met een oplosmiddelrijke verf binnen bezig geweest omdat de kitranden waarschijnlijk met een schiliconenhoudende kitis gedaan langs het glas. En dan te bedenken dat dit op een nieuwbouw is waar maar 1 hoofdaannemer is die alle woningen compleet met kozijnen en glas rechtstreeks van de fabriek erin zetten. Zouden deze aannemers daar is meer aandacht aan willen geven dat ze bv een MS-Polymeerkit gebruiken ipv een soort siliconenkit die goedkoper is en makkelijker droog afmesbaar is.
Helemaal gelijk.
die kit bedrijven moeten verder denken dan hun gemak maar aan de vervolg schade.
Hetzelfde gaat op voor die timmermannen die hun schande verbergen door alles te kitten en wij in de elende
Leuk artikel Bas.
Zelf heb ik de watergedragen lakken in het begin ook regelmatig letterlijk en figuurlijk vervloekt, de producten waren gewoon nog niet goed doorontwikkeld.
Tegenwoordig zijn deze producten prima te gebruiken en tijdens verwerking kan je soms merken dat er nog steeds doorontwikkelingen plaatsvinden.
Deze producten zijn trouwens prachtig te verspuiten met minimale overlast, de oplossing voor mij om verf veel meer machinaal te gaan aanbrengen.
Terug moeten schakelen naar oplosmiddelhoudende verven voor binnen ?
Ik begin bijna weer te vloeken 😉
Ik kan de ongenuanceerde kritiek van een schilder wel begrijpen, met of zonder ervaring van hem vind ik niet belangrijk, de toon van dit stuk (al zou je gelijk hebben) is belerend en betuttelend !
Zelf ben ik nu ruim 30 jaar (gezel) schilder, mijn ervaringen met watergedragen in het begin waren vreselijk, ik mij nog nooit zo ongelukkig gevoeld, wat een verschrikkelijk product.
Toch jarenlang zoveel mogelijk de synthetische toegepast, tegen de wetgeving in
In de loop van de tijd en dus ook samenstellingswijzigingen is ook de synthetische (urethaan) zijdeglans vreselijk achteruit gegaan in vloeïng, verwerking, uitstraling en eindresultaat, veel te veel sinaasappel effect en te hoge zijdeglans.
Nu de laatste jaren gebruik ik merendeels de watergedragen, maar ik blijf het eindresultaat genoegen met minder vinden en de minst kwade, los van de voordelen t.o.v. stank, droogsnelheid, vergelen, etc.
Het resultaat van binnenschilderwerk tijdens mijn opleidingsjaren met de ouderwetse synthetische (met bijv. Satura) is er gewoon niet !
ik ben er 26 jaar tussen uit geweest en sinds 3 jaar het schildersvak weer opgepakt met mijn 10 jaar schilder ervaring van boerderijen en particulier werk durf ik te zeggen dat ik een vak man ben
wat was het een drama met die waterverf
alle merken getest sikkens sigma noem ze maar op snapte er niks van heb heel veel geluisterd naar andere schilders en leveranciers die gaven allemaal het advies vergeet de schildertechniek van vroeger en start over nieuw met een andere techniek dik dik en nog eens dik opzetten van de verf pfffffffff en ja hoor perfect ik gebruik trimetal en het is net of het houtwerk is gespoten dus voor mij geen synthetische verf meer binnen
Ik heb uw reactie 3 maal door moeten lezen voor aleer ik begreep wat er allemaal stond.