De schilder geeft garantie

Terwijl: dat is toch wat je wil als je een paar duizend euro hebt overgemaakt aan de man in het witte pak. Dat hij tegen je zegt: ‘Ik garandeer dat de verflaag de komende tien jaar goed blijft zitten, ongeveer met deze glans, ongeveer in deze kleur’, waarbij ik merk dat ik zelf al meteen in die zinnen dat ‘ongeveer’ er alweer inwurm: een opdrachtgever zonder verstand van schilderen wil geen ‘ongeveer’. De wil déze kleur en déze glans en dan liever niet tien jaar, maar liever twintig jaar.

Pigmenthoudend polymeerlaagje

Ja, nu lachen we samen even smakelijk. Want zo zit de wereld niet in elkaar. Verffabrikanten claimen soms tien, soms zelf vijftien jaar verfbehoud. Maar de kenner weet: op de zonzijde gaat dat nooit lukken, en aan de regenkant eigenlijk ook niet. En ook niet op de onderdorpels, tenzij die onder het overstek zitten… etcetera: het weer dat zo mooi kan hagelen en bliksemen in die advertenties is nu eenmaal een belangrijke vijand van het pigmenthoudende polymeerlaagje dat we op de kozijnen zetten.

Volgende schilderbeurt

Aan de andere kant; dat is toch wel zuur dat de man in het witte pak die net een paar duizend euro heeft aangepakt zegt: ‘Drie jaar zal het er wel op blijven zitten, daarna kom ik wel eens kijken en met wat bijplekken en dan bent u misschien over vijf jaar pas weer aan de beurt voor de volgende beurt.’
Zoiets drijft de mensen naar vervanging van houten kozijnen voor staal, en doe maar trespa op de boeiboorden en die dakkapel nemen we wel van composiet met een houtlook.

Is daar dan niets aan te doen, het is wat het is en het kost wat het kost?

Ik heb de indruk dat menige Nederlandse schilder wel heel veel verantwoordelijkheid legt bij factoren buiten hem/haar: het weer, het budget, de ondergrond, het gebrek aan goed personeel. En het zich dan soms best makkelijk maakt met het uitkiezen van de schuurpadjes, het onderzoeken van bouwkundige oorzaken, het spaarzaam uitfrezen en juist kwistig dichtkitten, het overslaan van onderkantjes of het wel goed vinden van hoe het resultaat er uit ziet, terwijl je beter weet.

Na drie jaar langskomen

Omdat het kàn. Omdat de gemiddelde consument allang blij is dat de boel gedaan is. En er redelijk uitziet. En omdat de gemiddelde consument niet weet hoe belangrijk het is dat het hout niet inwatert, de ventilatie goed is, de ondergrond goed gewassen en geschuurd is. Omdat je veel problemen pas echt gaat zien na een jaar of drie en, hé, had de schilder niet net gezegd dat hij dan maar weer eens moest langskomen?
Ik erken dat er veel externe oorzaken zijn waar de schilder niets aan kan doen. Maar ik denk ook dat er best vaak wat moediger ondernomen kan worden: de prijs vragen voor de kwaliteit die nodig is, die kwaliteit dan vervolgens ook leveren en daar streng op toezien, en dan ook niet misselijk zijn en een goede garantie afgeven. Zou moeten kunnen, toch?