C-14 methode in het kort
Bij deze meetmethode kunnen ze de leeftijd van de koolstof in het product dateren. Hoe precies is misschien iets voor een andere keer, waar het nu om gaat is dat ze op deze wijze verschil kunnen maken in oude en nieuwere koolstof in de verf. Nieuwe koolstof moet afkomstig zijn van plantaardig (biobased)materiaal. Oude koolstof komt uit fossiele bronnen zoals aardolie. Door met deze methode aan de slag te gaan kan men nu vrij nauwkeurig de oorsprong van de koolstof bepalen en daarmee het percentage biobased grondstof in het product. Steeds meer verffabrikanten zullen deze manier voor het bepalen van het biobased percentage gaan omarmen.
Drost Devetaal Supreme
Deze hoogglans aflak komt volgens het TüV instituut op 52% biobased, wat een mooie score is. Dit wordt mede bereikt door het fossiele oplosmiddel (oa aardoliedestilaat) voor een groot deel te vervangen met citrusverdunning. Dit is een vluchtige olie uit fruit, vaak uit de schil van een sinaasappel. Zelf gebruik ik dit al jaren als thinner. Linotyn van Rigo is zo’n verfverdunner. Door deze keuzes is ook een CO₂ reductie bereikt van ongeveer 40% ten opzichte van reguliere oplosmiddelhoudende verven. De Supreme hoogglans is een moderne silicon/acrylaat gemodificeerde alkydhars. Ook in dit bindmiddel zullen biobased grondstoffen zitten. Alkyd kan je bijvoorbeeld maken uit lijn- of sojaolie. Een natuurverf zou ik het niet willen noemen, daarvoor zit er teveel chemie in. Maar met dit product laat Drost zien dat ze de noodzaak om te vergroenen serieus nemen. En met deze Supreme lijn (grondverf en hoogglans) is een goede eerste stap gezet.
In de praktijk
Ik heb deze verf gebruikt op een jaren dertig pand, zowel in een lichte (9001) als in een donkere (7022) kleur. De verf voelt in eerste instantie wat dun aan. Maar tijdens het schilderen merk je er eigenlijk niets van. Het verwerkt zoals een doodnormale alkyd hoogglans. Het ruikt wel echt anders trouwens. De citrus verdunning is duidelijk aanwezig. Een veel fijnere geur dan een regulier oplosmiddel. Niet minder slecht voor de schilder overigens… Verder zijn vloeiing, dekking en de glans dik in orde. Droging vond ik vrij snel voor een oplosmiddelrijke verf (het was zo rond de 23 graden buiten). Maar eigenlijk is dat wel fijn. Ook had de verf weinig neiging om te zakken. Elke beetje schilder kan hier zo mee aan de slag. Drost geeft aan dat onderhoudsintervallen van 10 tot 12 jaar mogelijk zijn met dit product dus met de lange termijn duurzaamheid zit het ook wel goed. Ik vond het een prima buitenverf en mijn opdrachtgever was dik tevreden met het eindresultaat!
Goed stuk weer Richard.
en hoewel ik er niet snel mee zal werken . toch weer n stap in de goede richting!