Ga naar hoofdinhoud

Duurzaamheid in het schildersvak


Al sinds de start van mijn eigen bedrijf in 2013 ben ik bezig met duurzaamheid in het schildersvak. En nu, ruim tien jaar later, heb ik veel geleerd maar nog net zo veel vragen.

(beeld: Shutterstock)

Duurzaamheid is een lastig meetbaar begrip. En zo veelomvattend. Het betreft elke beslissing die je neemt. Transport, materiaal, veiligheid, applicatie. Welke keuze maak je en waarom? In het begin heb ik vooral op materiaalkeuzes duurzaamheid voorrang gegeven. Dat betekende dat ik met zoveel mogelijk natuurlijke producten werkte, zoals lijnolieverf. Dat ging vaak goed, maar ook te vaak fout. Ik heb regelmatig mijn hoofd gestoten met natuurlijke keuzes en soms hele woningen kosteloos over moeten schilderen. Wat ook niet echt duurzaam is natuurlijk …

Toch leer je het beste van je fouten, zeker als ze geld kosten en ik koester dit leergeld. Zo ben ik langzaam maar zeker van de natuurlijke producten afgestapt en zoek ik duurzaamheid meer in de brede bedrijfsvoering. Zo is bijvoorbeeld spuitapplicatie vaak een goede optie voor een klus, maar staat de enorme afvalberg van afplakmateriaal en spoelwater mij vaak tegen. Een afweging. Klussen verder dan vijftien kilometer neem ik nauwelijks meer aan. Voor buitenschilderwerk kies ik nu vaak producten die het langst meegaan.

Voor binnenschilderwerk is het makkelijker. Er is een muurverf die er met kop en schouders boven uitsteekt (Keim) en voor lakverf zijn er goede duurzame keuzes (AnkerStuy, Copperant). Je materiaal goed verzorgen zodat het lang meegaat is niet alleen duurzaam, maar ook interessant voor de portemonnee. Altijd schuren met stofafzuiging scheelt voor je longen en zeker ook chemisch fijnstof in de lucht.

Maar nog steeds blijft het voor een klein schildersbedrijf heel lastig om je duurzaamheid te meten. Er is geen nutri-score voor kleine ondernemingen waarmee je snel kunt zien hoe duurzaam een bedrijf werkt. Voor grotere bedrijven is er bijvoorbeeld de B-Corp-certificering, zoals Wijzonol deze heeft. Daarmee is meteen duidelijk dat er aan strenge eisen wordt voldaan. Vaak is het voor de kleinere bedrijven een kwestie van gezond verstand. De verantwoorde keuzes proberen te maken en blijven zoeken naar verbeteringen. En als je daar een uitdaging in ziet, is het nog leuk ook.

Eén reactie op “Duurzaamheid in het schildersvak

  • patrick vd ven

    ” Zo ben ik langzaam maar zeker van de natuurlijke producten afgestapt en zoek ik duurzaamheid meer in de brede bedrijfsvoering.”

    hallo bedoel je dan ook dat je gestopt bent met het gebruik van watergedragen lakken buiten, ik ben zelf namelijk ook wel klaar met het nederland wil perse synthesiche hoogglans voor buiten. ben benieuwd wat je bedoelt met deze zin in je laatste weblog

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.


Bijna 86.000 ton vlakglas ingezameld in 2024

Nieuwe Van Wijhe-conceptverf: BIOmotion70

Duurzaam onderhoud: corporaties aan zet

Verf van uitgegraven Brusselse grond

Online special: Vlakglas volop in beweging


Naar archief >