Een schilder vinden? Makkie!

‘Ze kunnen niets meer als ze van school komen. Er is
geen vakman meer te vinden.’ Zo’n uitspraak zegt drie dingen: er zijn dus nog
wel schilders, alleen: ze beheersen het vak niet meer zoals u dat zou willen.
En: het is niet meer zoals het vroeger was, toen uzelf het vak leerde.

 

Maar wees eens eerlijk: kwam u als vakvolwassen schilder van de LTS? Dacht
het niet. Echt wérken en echt vákwerk maken heeft u er ook later pas bijgeleerd.

 

Is het dus niet zo dat u als u naar personeel zoekt eingenlijk op zoek
bent naar iemand die precies zo’n vakman is als u zelf? Zoek
u eigenlijk uw spiegelbeeld? Laat me zeggen: die bestaat niet. En
áls-ie zou bestaan, dan hield u het nog geen minuut met hem uit.

 

En als u personeel zoekt, doet u er
dan alles aan? Voor de hand liggen: een advertentie zetten, onder
uw personeel een beloning uitloven voor het aanbrengen van personeel, bij het CWI
gaan neuzen in de kaartenbakken, gaan praten met
detacheringsbureau’s, u oriënteren op gesubsidieerde medewerkers ‘met iets’, eens een goed gesprek aanknopen met
een paar ‘vaste’zzp-ers.

 

Wat misschien wat minder voor de hand
ligt, maar wel een heel reeële vraag is: waarom zou een vakschilder bij
u willen werken? Wat onderscheidt u als werkgever van uw buurman? En zoek het dan eens
niet in het loon en de toeslagen. Die zijn namelijk veel minder relevant dan
wel gedacht wordt.

 

Nee: werknemers hechten aan
zelfstandigheid, verantwoordelijkheid, mooi werk, fijne collega’s, een goede organisatie.

Baalt u wel eens van uw eigen planningsproblemen? Wat denkt u dat uw
schilders daar van vinden?

Neem u veel saaie meters voor weinig geld aan? Nou, daar worden uw mensen
blij van!

Vind u dat die oude rammelbus best nog een seizoen mee kan? Moet u er in
rijden dan?

Gaat het bij u nogal ‘van dik hout zaagt men planken’? Hoe denkt u dat een
gevoelige fijnschilder daar op reageert, of een vrouwelijke schilder?

 

Allemaal dingen die u aan uw eigen bedrijf en de bedrijfscultuur zou kunnen
veranderen, en die u klaar maken voor de werknemersslag waarvan we nu alleen nog
maar het begin zien.