Het ‘middenveld’ verdwijnt langzaam uit onze samenleving. Of het nu gaat om politiek, bedrijfsleven of de beroepbevolking, het middensegment staat onder druk. En daarmee ook de collectiviteit.
Het midden is, volgens de definitie, ‘de plaats die het verst van de buitenkant(en) af is’. Traditioneel de plek waar consensus wordt gevonden (denk aan de politiek en ons poldermodel), het geld wordt verdiend (denk aan het MKB) of het geld wordt uitgegeven (denk aan de middenklasse).
Wie de (wereld)politiek een beetje volgt, ziet dat de begrippen links en rechts zo langzamerhand in het museum kunnen worden gezet. Ontevredenheid over van alles en nog wat biedt ruimte voor autocraten die, in de ogen van een groeiende menigte, een ‘heldere koers’ uitzetten. Of die daadwerkelijk perspectief biedt, is niet aan de orde en aan nuance heeft men helemaal geen boodschap.
Middenklasse
Dit heeft alles te maken met het verdwijnen van de middenklasse. Wat dit betekent, tonen de plattelandsgemeenschappen in Verenigde Staten ons duidelijk, maar ook in het Verenigd Koninkrijk is deze groep tanende. En in Nederland mag de groep die zich vereenzelvigt met ‘Henk’ en ‘Ingrid’ qua omvang toenemen, welke klasse ze vertegenwoordigt, is volstrekt onduidelijk.
MKB-bedrijven
Hetzelfde zien we in het bedrijfsleven. Het MKB, traditiegetrouw de ruggengraat van onze economie, heeft het moeilijk. Dat geldt zeker in de schilders- en onderhoudsbranche. De groten worden groter en multifunctioneler (transitie van traditioneel schildersbedrijf naar aannemersbedrijf op het gebied van mulitifunctioneel vastgoedonderhoud) en het aantal zzp’ers groeit tegen de klippen op. Welke gevolgen dit heeft voor allerlei collectieve voorzieningen in onze sector, is op deze site al vaak genoeg onderwerp van discussie geweest. Het maatschappelijk middenveld scheurt, het ontpolderen is begonnen, met OnderhoudNL voorop.
Verkooppunten
Ons land mag inmiddels bijna 11.000 geregistreerde ‘schildersbedrijven’ kennen, omdat het gros zzp’er is en niet per definitie ondernemer, is deze groep ontzettend moeilijk te bereiken. Het is niet voor niets dat aan grossierszijde nog steeds het een na het andere verkooppunt wordt geopend, terwijl de verfplas tussen 2008 en 2015 alleen maar is gedaald. Een wanhoopspoging om marktaandelen veilig te stellen? Het heeft er alle schijn van. De positieve cijfers over aantrekkende woningbouw doen daar niets aan af. In de utiliteitsbouw is het nog steeds angstig stil.
Binden zpp’er
Bestaande en nieuwe (belangen)clubs proberen grip op de zzp’er te krijgen. Of het nu gaat om OnderhoudNL, De Beter Schilder, Zelfstandigen Bouw, Eigen Zaak of Quality Painters, men probeert met ondersteunende diensten de zpp’er aan zich te binden. Meest recent voorbeeld daarvan is het initiatief van een aantal ‘vrije’ groothandelaren die PiP hebben opgericht: Partners in Paint. Een organisatie waar de schilder voor alles terecht kan, behalve voor verf of non-paint. PiP wil kleine schildersbedrijven – met name zzp’ers – helpen met informatie en inkoopvoordelen via geselecteerde partnerbedrijven, zoals websitebouwers, verzekeraars en kredietverstrekkers.
Het middenveld mag dan bijna zijn weggevaagd, de slag om de zzp’er is nog lang niet gewonnen. De vraag is alleen, wie betaalt straks de rekening?
Heerlijke Hollandse klaagblog. Wat willen we toch allemaal graag het gezond verstand vertegenwoordigen en balen we dat het niet lukt.
Hallo Bas,
Ik klaag niet, ik analyseer. En welke waarde daaraan wordt gehecht, is voor ieders eigen rekening.
, Jammer dat Bas Burema het probeert onder te sneeuwen wat u zo mooi omschreven heeft .