Vanuit marketingoogpunt gebeuren hier heel veel leuke dingen. Ten eerste ‘framet’ de schilder hiermee de discussie. Het gaat direct over de wetmatigheid, terwijl er toch wat zaken niet aan de orde gekomen waren. Hoe lang geleden had de klant opdracht gegeven? Een uur, een week, een maand of al twee jaar geleden? Hoe vaak had de klant al gevraagd wanneer de schilder zou komen? Was dit al vaak uitgesteld?
Het tweede dat er gebeurt is dat alle schilders sympathie voelden voor hun collega. Logisch natuurlijk. Maar toevallig snap ik ook de andere kant. En eigenlijk snapt iedereen die wel. Voorbeeld: mijn vrouw werkt in het ziekenhuis. Daar gebeurt het dat door spoedoperaties operaties die kunnen wachten afgezegd worden. En ook daar heeft het personeel zelf daarvoor veel meer begrip dan de patiënten. Ik ken verhalen van mensen die wachten op de spoedeisende hulp en als er dan een echt noodgeval binnenkomt zich beklagen dat zij toch al langer zitten te wachten.
Waar het in beide voorbeelden misgaat, is het inlevingsvermogen. Of het nu gaat om de schilder, de klant, de dokter of de patiënt, ze kijken allemaal met hun eigen bril naar de situatie. De dokter ziet de patiënt met de meeste spoed, de patiënt ziet zijn eigen spoed, de klant ziet zijn eigen agenda en de schilder ziet zijn volle agenda. Kortom, we kijken allemaal vooral vanuit onze eigen situatie naar de planning. Hoe we ermee omgaan is een tweede.
Plannen is niet de sterkste kant van iedere schilder. Klanten begrijpen meestal prima dat schilderwerk van het weer afhankelijk is. Communiceer dat dan in ieder geval naar je klanten, dan kweek je begrip. Toch zouden veel schilders echt een betere planning kunnen maken. Dan weet je ook echt of je vol zit of niet. Of je voldoende geld gaat verdienen of niet. En je houdt je klanten tevreden! Dat is toch beter dan advies vragen of je een klant moet factureren voor een niet-uitgevoerd werk. Want dat laatste leidt altijd tot ontevredenheid, zelfs als je factuur dan helemaal betaald zou worden. Tenzij je eigenlijk oplichter wil worden, in plaats van schilder.
Meer blogs van Alger van Maaren lezen?