Juttershout

Situatie
Woorden schieten te kort maar ik waag graag een poging.
Ik sta voor een op Ameland aangespoeld stuk juttershout. Bij oppervlakkige beschouwing is de vier centmeter multiplexplaat waarschijnlijk een werkbank geweest. In het midden zitten drie ruitjes die bij nauwkeurige observatie mogelijk met de hulp van een bijl op hun plek zijn aangebracht en daarom maar met siliconenkit moddervet zijn vastgelijmd. De fragiele latjes voor de panelen zijn wreed voor hun laatste rustplaats weggerukt en voor straf met een smidshamer op de deur vastgenageld.

 

Saskia en Pieter hebben natuurlijk wel een geldig excuus. Aan het begin van een carrière kan niet iedereen zich een drie sterrenaannemer veroorloven. Bijkomende factor is dat de aannemer de deur heeft geplaatst tijdens hun vakantie. Evenals de dakkapel.

 

Technisch gezien is de dakopbouw nog een hele opluchting. De meranti kozijnen en multipaint zijplaten zijn van goede kwaliteit. De timmerman heeft jammer genoeg een boorhamer gebruikt om de zaak vast te schroeven.

 

De glaszetter moet die dag de bril vergeten zijn en heeft toch een aantal in zijn werkplaats opgegraven kokers kit gebruikt. De korrelige kit zit nergens strak maar wel op elke denkbare plek waar je als schilder wilt dat er geen kit zit. Tot aan de draaigrepen aan toe.

 

Mr. Bean
Ik onderdruk mijn verlangen tot een Mister Bean-achtige oplossing. Ik heb die dag toevallig geen dynamietstaaf bij me om in een verfblik te steken en daarna alle overtollige verf van de ruiten te steken.

 

Pragmatische aanpak biedt kans op een betaalde rekening.

 

M’n hele trukendoos moet open. Een dosis antisiliconen bij de aflakverf plus een slordige anderhalve dag geduld heeft tot resultaat dat Saskia mij zojuist belt dat ze niet verwacht had dat het er nu zo mooi uit ziet.

 

Soms is het leven onverwacht mooi.