Zoals Jan Maurits Schouten zijn oog in zijn blog laat schijnen over de meerwaarde van uw diensten, zo doet onze belastingdienst dat ook. Met dat verschil dat u de klant bent van de belasting. Sterker nog, u bent zijn onbezoldigde incassobureau. Met verstrekkende verplichtingen. Een niet betalende klant is uw probleem maar als u, als mogelijk gevolg daarvan uw belastingen niet betaald heeft u een nog veel groter probleem. Ogenschijnlijke rechtsongelijkheid is van alle tijden.
Met zomaar uw prijzen verhogen of daarover afspraken maken levert u gegarandeerd omzetverlies of een fikse boete van de Nederlandse Mededingingsautoriteit op. Overheden zijn vrijgesteld van dit concurrentiebeding en doen dat dus aan de lopende band. Het heffen van belastingen is al duizenden jaren oud evenals de protesten daartegen.
Belasting toegevoegde waarde
Hoe gek het deze dagen ook klinkt maar het oude Griekenland, het toenmalige land van handel en scheepvaart, lijkt de uitvinder van de btw. Via Egypte, het Romeinse Rijk, Spanje en later Frankrijk kwam deze vorm van belasting heffen in de Lage Landen terecht. Oorspronkelijk bedoeld als financiering van kolonialiserende oorlogen maar de Hollanders zagen dat voornamelijk (de tiende penning) als prima middel om de staatskas te spekken.
‘Nederland voerde een omzetbelasting als zodanig pas in 1934 in, midden in de crisistijd van het decennium vóór de oorlog. De bedoeling was met de opbrengst de gevolgen van de crisis tegen te gaan. De toenmalige regering stelde ook dat het om een tijdelijke belastingverzwaring ging. Het succes (opbrengst) van de omzetbelasting was echter zo groot dat de plaats in het belastingstelsel steeds belangrijker werd. Omzetbelasting wordt toegepast in 136 landen, waaronder de meeste Europese landen. In Nederland bestaat de btw vanwege de Europese wetgever sinds 1 januari 1969 (Wet op de omzetbelasting 1968)’ – einde citaat wikipedia.
Tijdelijk
Uit dit citaat blijkt ook weer dat wanneer een overheid iets als tijdelijk invoert maar het succes heeft, het tijdelijke een structurele ontkenning wordt. We denken even aan het ‘kwartje-van-Kok’. Hebben we ook nooit meer terug gekregen.
Overheden houden als scheidsrechter toezicht op de economische spelregels maar lappen diezelfde regels aan hun laars. Sterker nog, zelfs tijdens het spel veranderen ze de regels. Zouden wij eens moeten proberen.
Een prachtige keuze
De enige manier van de spelers om invloed uit te oefenen op de scheidsrechters is door om de vier jaar op andere scheidsrechters te stemmen. In theorie een prachtige keuze maar dan moeten er ook verschillen zijn. De huidige financiële autocratie (het wereldwijde omarmde systeem) kent maar één keuze: zo min mogelijk schulden en een zo hoog mogelijke winst.
Er zijn vandaag de dag nauwelijks partijen te vinden die in dit huidige financiële geweld het verschil tussen kwaliteit en prijs kunnen duiden.
Ondergang
Misschien kunnen we een kleine troost putten uit de ondergang van het Klassieke Griekenland, het Romeinse Rijk en Egypte: Europa kan nog altijd een toeristische trekpleister worden.
En oh, by the way, misschien hebben we dan nog iets aan die verhoogde btw.