Ik kom er op omdat ik pas een directeur van een groot vastgoedonderhoudsbedrijf sprak. Ik vertelde hem dat ik op werken van zijn bedrijf steeds vaker ingehuurde schilders tegenkom. Terwijl het oude idee van het vastgoedonderhoudsbedrijf was dat je, – in tegenstelling tot aannemers – alles, of tenminste zo veel mogelijk, met eigen mensen deed. Die visie deelde deze directeur niet (meer). Je moest kunnen sturen op kwaliteit, en daar deden ze juist heel veel aan, want kwaliteit is essentieel.
Ondergrond beschermen
En goed schilderwerk is inderdaad essentieel in de RGS- en VGO-wereld. Veel meer dan vroeger. Als je zelf risico draagt over het onderhoud van een complex voor een jaar of tien, twintig kijk je wel uit om een 2,5 beurt te doen door drie keer met je kwast heen en weer te gaan. Als kwaliteit telt in die gevallen vooral een goed gesaneerde ondergrond met daar overheen een dikke laag polymeer als bescherming die ten minste tien jaar blijft zitten. En niet te veel knoeien, omdat dat scheelt in de punten van de bewonersbeoordeling.
En dat is nog lastig genoeg om te realiseren, zeker als je met ingehuurd personeel werkt. Want elke schilder heeft het weer anders geleerd. Wie vooral nieuwbouwwerk doet (zie boven), zal corporatiewerk als overdreven netjes en nauwkeurig beschouwen. Wie uit het particuliere werk komt vindt het gooi- en smijtwerk, maar werkt zelf dan misschien wel weer iets te traag.
Tot het gaatje gaan
Al vraag ik me wel af of dat vooroordeel wel opgaat. Alsof je bij particulieren altijd maar de uren hebt om tot aan het gaatje te gaan in je kwaliteit. Ik heb voorbeelden genoeg gezien om te weten dat dat niet altijd het geval is. Ook in het huisjeswerk moeten alle uren verantwoord en factureerbaar zijn, en met de grote vraag en het beperkte aanbod aan schilderwerk kun je je wel wat permitteren.
Niets mis met sinaansappels
Wat ik me in die gevallen altijd wel afvraag is: dóén ze het niet of kúnnen ze het niet? Ik heb vaak genoeg bij een voordeur gestaan waar de schilder dan heel trots op was terwijl de glans niet bol maar bewolkt was, de oneffenheden niet weggewerkt, de spiegeling niet volledig of zelfs – eerlijk – een sinaasappelhuidje zichtbaar was. Begrijp me goed: redenen genoeg om een deur met een viltrollertje te schilderen, maar denk dan niet dat het notariswerk is. En in het particuliere werk heb je meestal niets aan een bewonersbeoordeling als het om kwaliteit gaat: als je netjes werkt en een praatje bij de koffie maakt is men meestal wel tevreden en het huis knapt ervan op, met of zonder bolle glans.
Ideeën zijn welkom
Met onze vakinformatie, de Nationale SchildersVakprijs en tal van andere initiatieven proberen we onder veel meer bij te dragen aan kennis en kwaliteitsbewustzijn in het schildersvak. Ik zin eigenlijk al tijden op hoe we nóg beter onder de aandacht van vakgenoten én het grote publiek kunnen brengen wat écht geweldig, gelukkigmakend schilderwerk is. Wie een idee heeft, laat het me vooral weten, als reactie hieronder of anders in een PB-tje, zoals dat tegenwoordig zo mooi heet.