Soms, als ik zwaar getafeld heb, denk ik er wel eens aan. Een vijandige overname door PPG van onze eigen AKZO-Nobel, en dan alleen het coatings-deel. Dan ontstaat niet alleen direct de grootste verfproducent ter wereld, maar loopt de Nederlandse chemische industrie een levensgroot risico een groot deel van zijn R&D op te moeten geven.
Wie herinnert zich niet de drama’s in Oss (MSD besluit de R&D in het voormalige Organon te stoppen) en Weesp (Abbott neemt een vergelijkbaar besluit ten aanzien van het voormalige DuPhar)?
Veel fantasie is er niet voor nodig om te voorspellen wat er in Amsterdam en Sassenheim gaat gebeuren na een vijandige overname door PPG van AKZO. Locaties van voormalige concurrenten die vlak bij elkaar zitten moeten bij dit soort overnames het ergste vrezen. Een ander goed voorbeeld is Allnex (Drogenbosch) dat Nuplex (Bergen op Zoom) koopt. Tijd om je CV maar weer eens op te poetsen zou ik zeggen.
Maar het grootste probleem komt nog. Grote bedrijven blinken niet uit in innovatie, al klinkt dit cru. Maar de ervaring leert, dat hoe verder de DMU (decision making unit) van de werkelijkheid af staat, hoe meer innovatie onder druk staat. Een extreem voorbeeld is natuurlijk de aandeelhouder, die inhoudelijk vaak van toeten nog blazen weet. Een moloch als AKZO-PPG zal niet alleen qua innovatie, flexibiliteit en duurzaamheid inboeten, maar ook valt te vrezen voor een zwaardere vinger in de pap als het gaat om keuzes.
Als dit het voorland is van de Nederlandse verfindustrie vrees ik het ergste voor alkydharsen. Zij zullen opgeofferd worden aan de volkomen incorrecte gedachtegang dat zij oplosmiddel gebaseerd zijn en daarmee slecht. En daarmee staat de ambitie van de VVVF, ’50 % van de Nederlandse verf wordt biobased in 2030′ behoorlijk op de tocht…
Ad, van harte welkom als nieuwste blogger! Leuk stuk ook, maar ik ben benieuwd naar het verschil in afstand tussen de DMU nu bij PPG en Akzo en in de eventuele toekomst als PPG-Akzo. De afstand lijkt mij niet groter worden, want ook nu al zijn het enorme bedrijven.
Ook wordt er in Nederlandse pers nogal makkelijk voorbij gegaan aan het feit dat Akzo dit wel een beetje over zichzelf afgeroepen heeft. Zoals hier beschreven https://www.finanzen.nl/aandelen/nieuws/Trouwe-aandeelhouder-AkzoNobel-schrijft-vernietigende-brief-1001998050
Welkom blogger Ad Hofland. Ik heb uiteraard eerst je introductie interview in de jongste Schildersvakkrant nr. 8 nog even herlezen en daarin geef je blijk overtuigd te zijn van de alkydhars toekomst – waar uiteraard nog het nodige aan gesleuteld moet worden om de CO2 drempel te halen (ingewikkelde berekeningen hoor) – maar daar is Sigma, een PPG bedrijf met een solide Europese markt, volgens mij ook mee bezig.
De kans dat alkydharsverven, in welke gemodificeerde vorm dan ook, van de Europese markt door een nog te betwijfelen overname, zullen verdwijnen lijkt mij niet aannemelijk. Het verlies aan banen binnen de R&D en productie divisies is dan wel zo goed als zeker.
De kans dat Elliot en Causeway, de hedgefund aanjagers van de overname met in het kielzog de publicatie van de brief van Van Bree, in dit geval woordvoerder van Tweedy, Browne, een andere aandeelhouder van Akzo, lijkt in dit geval alleen bedoelt om de toon te zetten in het publieke debat in het voordeel van de aandeelhouders.
Wie de berichtgeving op diepgravender media volgt weet dat Akzo een drietal ijzers in het vuur heeft die een gedwongen overname kunnen uitstellen danwel voorkomen.
Even los van het feit wie er nu beter van wordt lijkt het mij aardig als een beursgenoteerd bedrijf als Akzo het verwende jongetjesgedrag van Paul Singer, de eigenaar van Elliott, weerstaat.
Van niets zijn wij zeker, en zelfs hiervan niet, dus laten we maar even afwachten hoe het balletje verder rolt.
Hai Bas,
Alkydharsen hoeven niets te doen om de CO2 drempel (whatever that may be) te halen. Die zijn er al. Acryllatexverven die moeten zich zorgen maken.
Met vriendelijke groet, with kind regards, Ad
Die CO2 drempel heb ik inderdaad zelf bedacht om kort door de bocht de CO2 reductie in één zin te vatten waarmee FDCA een bijdrage kan leveren aan de reductie hiervan en is gebaseerd op het interview met jou in de SVK. Ik ben geen verftechnicus en beheers het jargon niet in detail.
De laatste alinea van je blog vraagt wel om een toelichting want voor zover ik weet zijn PPG (en Sherwin Williams) geen uitgesproken tegenstanders van alkydharsverven. Hoe een PPG overname van Akzo een bedreiging kan zijn voor alkydhars gerelateerde verven zie ik niet.
Zelfs de Amerikaanse consument is bijv. lovend over de hoogglanzende alkydharsverf uit o.a. Nederland. Zie, https://www.finepaintsofeurope.com/house_paint.aspx
een Wijzonol initiatief) maar misschien zie jij dat anders.
Beste Bas, dank voor je reactie. En voor de uitleg over CO2 drempel. Ikzelf hanteer doorgaans de carbon footprint. Die definieer ik dan als die hoeveelheid CO2 die in de lucht wordt geblazen om één functionele eenheid van schilderwerk (dat kan dus één vierkante meter zijn) te verrichten. Omdat alkyden zo’n 50 % plantaardige vetzuren bevatten die uit het milieu zijn opgenomen in plaats van er in gebracht, beginnen ze vaak met een negatieve carbon footprint. Over die laatste alinea, ik hoop dat je gelijk hebt. Traditioneel zijn Amerikaanse bedrijven geen voorstander van alkyden omdat ze een heel sterke acrylaatpositie hebben. Aan de andere kant zie ik in het kader van biobased economy inderdaad wel wat veranderen daar.. Laten we het beste er maar van hopen. Als je nog meer wil weten over dit soort zaken laten we maar vooral contact houden.
Beste Ad, dank je wel voor je voorstel want dat vind ik een goed idee.
Voor de geïnteresseerde lezers: een paar jaar geleden heb ik de verfbindmiddel fabriek van DSM in Hoek van Holland bezocht en zag daar o.a. de oorsprong van de watergedragen hoogglans verven op basis van alkydhars. Een door DSM ontwikkelde noviteit waar vele verffabrikanten daarna dankbaar gebruik van hebben gemaakt.
Ad, wij spreken elkaar
Leuk Bas,
Wat jij daar bezocht heb heb ik ontwikkeld. Leuk dat je in de Hoek was. Wie was je gids, weet je dat nog? Bram Klok?
Met vriendelijke groet, with kind regards,
Dag Ad,
het waren Rob Struijs en Gerbrand Daamen. Ik heb een buitengewoon boeiende ochtend gehad. Helaas voor de lezers maar ik verplaats het vervolg nu naar onze email want ik heb Gerbrand beloofd geen specifieke bedrijfsgeheimen te openbaren en een ‘slip-of-the-tongue’ is gauw gemaakt.
Maar niet getreurd, ik heb het vermoeden dat er nog wel iets te melden valt.