Zoals gebruikelijk in de financiële markten staan bij overnames de belangen haaks op elkaar. Aandeelhouders willen geld zien en werknemers – en de bestuurders van de onderneming – willen dat hun onderneming niet kapot wordt gesaneerd. Het gevecht wordt op vele echelons gevoerd en vooral de medewerkers worden creatief als ze een merknaam van de koper –Histor in dit geval – kunnen gebruiken voor hun eigen belangen.
Bij overnames binnen beursgenoteerde bedrijven valt een algemeen belang moeilijk te duiden. Aandeelhouders trekken weliswaar aan de touwtjes maar krijgen niet altijd hun zin. De media berichten daarover maar veel wijzer wordt je daar ook niet van. Het is in niemands belang om open kaart te spelen terwijl daar nu vraag naar is.
Laten we eerst eens vaststellen wie de belanghebbenden zijn. PPG is de twee na grootste verffabrikant en wil met de overname van Akzo-Nobel de grootste worden. Sherwin Williams is nu de grootste en het lijkt sterk op een staaltje ver pissen tussen de CEO’s van beiden.
Daarnaast hebben beursgenoteerde ondernemingen hun onafhankelijkheid verkocht aan de aandeelhouders die feitelijk de eigenaar zijn. Sommige aandeelhouders zijn uit op snel geld en andere mikken meer op de langere termijn en tussen die twee kan het wel eens botsen. Zoals nu het geval is tussen PPG en Akzo.
Niet alleen de bestuurders en de aandeelhouders zijn belanghebbend maar ook de Nederlandse staat werpt zich bij monde van Henk Kamp, minister van Economische zaken, daartoe op middels zijn plannen om gedwongen overnames van z.g. Nederlandse multinationals te vertragen dan wel te blokkeren. Op z’n zachts gezegd een merkwaardige discrepantie aangezien krachtpatsers als Apple en Google hun fabuleuze winsten via Nederlandse constructies nagenoeg heffing vrij kunnen stallen.
Bij een overname zullen veel leden van de raad van bestuur en de raad van commissarissen van Akzo hun baan verliezen. Da’s jammer maar in het licht van het wedstrijdje ver pissen niet onoverkomelijk want met een beetje netwerken heb je zo een nieuwe job.
Anders ligt het voor bijvoorbeeld het personeel van R&D. (Research & Development oftewel Onderzoek en Ontwikkeling) Sigma en Sikkens, de vlaggenschepen van beide ondernemingen in het Nederlands-Europese marktgebied, hebben een onmiskenbaar eigen identiteit in de formulering van verf ontwikkeld met een – en dat is een eigenschap van veel schilders – bijna fanatiek trouwe aanhang. Sigma met Sikkens fuseren is als van Feijenoord en Ajax één team proberen te maken. Als businessplan leuk bedacht maar in de praktijk gaat het nooit echt lukken.
Door de enorme overlap van productiefaciliteiten en onderzoekscentra zullen de nieuw samen te stellen bestuursorganen van PPG-Akzo gedwongen te zijn het mes te zetten in alle overtallige personeelsleden. Een gigantische operatie met als nevenschade gedwongen ontslagen.
Waar wij schilders, op het verlies van wat merkentrouw na, weinig zorgen over hoeven te maken is de technische kant van de verfontwikkeling.
Wat weer wel zorgelijk is, is dat veel schilders die technische ontwikkelingen niet meer (kunnen) volgen waardoor veel prachtproducten nog ouderwets om zeep worden geholpen maar misschien is dat weer een kwestie van tijd.
Wat ik hier en overigens overal mis is het volgende: volledige monopolie. De schilder zal zijn verf duurder in moeten kopen om de aandeelhouders in de USA tevreden te houden en zal zijn prijs door moeten berekenen aan de klant. Spreken de aandeelhouders weer eens over win-win wordt het voor de bevolking weer eens verlies-verlies.
Dat mag jouw indruk zijn Don, maar een monopolie van de nieuw te vormen combinatie PPG-Akzo zal door de Autoriteit Financiële Markten worden geblokkeerd.
Als Akzo vrijwillig (en dat is niet waarschijnlijk) dan wel gedwongen wordt overgenomen door middel van een zogenaamd vijandig bod (dat is wanneer de meerderheid van de aandeelhouders de bestuurders dwingen tot een fusie) zal de AFM beoordelen of de gevolgen van die combinatie de vrije markt (het vrij kunnen concureren op prijs en kwaliteit) niet verstoord.
Leuk weetje in dit geval: zelfs al zou de fusie in het finale stadium zijn en de AFM blokkeert ze alsnog, moet PPG een boete betalen aan Akzo. PPG, bij monde van CEO Micheal McGarry heeft in een gesprek met het Financiële Dagblad al laten weten daar rekening mee te houden.
Over dat monopolie hoef je dus weinig zorgen te maken. Al was het maar omdat de verffabrikanten elkaar zo scherp de gaten houden dat de kwaliteit, op wat beeldvorming na, nauwelijks voor elkaar onderdoet.
We vergeten dat er al jaren een duopolie is op de markt in Nederland. Het ene jaar is het Akzo die als eerste de prijzen gaat verhogen en het andere jaar is het PPG.