Was gisteren in Den Bosch, waar een zaal vol schilders, buitendienstmensen
van verfleveranciers én een paar laboranten een hele middag geboeid meededen aan
de SchildersVakkrant-cursus ‘Verftechnologie in de praktijk’. Uit hun evaluatie
bleek groot enthousiasme.
Dat was best spannend, zo’n eerste cursus in wat hopelijk een langere serie gaat worden. En het publiek was zeker kritisch. Maar Radboud Ewalts en Edward Uittenbroek hadden hun verhalen goed op elkaar afgestemd, dat zat geheid in elkaar.
Wel vonden een paar van de bezoekers de voordracht van Edward ingewikkeld. Nu kennen we Edward als iemand die in zijn columns in SchildersVakkrant én in zijn voorwoord in het blad Oppervlaktetechniek nogal eens taalspelerig uit de hoek kan komen. Dat was nu juist niet het geval. In een adembenemend tempo gaf hij een overzicht over álle ontwikkelingen die op het gebied van verftechnologie op dit moment spelen. Superstrak en goed ondersteund met illustraties, maar ja, inderdaad op een echt chemisch niveau.
Maar daarna kwam er na de pauze ook nog de bijdrage van Radboud, die overigens qua technologische kennis een heel eind mee kan met Edward, hij geeft niet voor niets basiscursussen voor verflaboranten, maar die zich nu vooral concentreerde op de praktijk waarin de schilder mogelijkheden en onmogelijkheden van verf tegenkomt.
Persoonlijk had ik niet veel verwachtingen bij het onderdeel ‘muurverveven’, want wat valt daar nu nog over te vertellen? Maar Radboud legde veel uit over de bouwtechnische opbouw van muren en hoe die funest voor verflagen kunnen zijn: verf die vochtproblemen veroorzaakt in plaats van ze op te lossen. Leerzaam!
Al met al waardeerden de deelenemers de cursus met een ruime voldoende. Het ziet er naar uit dat hij in maart 2008 nog eens gegeven gaat worden. U begrijpt wel dat ik deelname daaraan nu helemaal van harte aanbeveel.