De controverse rond de CAO Schilders loopt verder op. Ik weet niet hoe het straks allemaal komt, maar weet wel dat het nooit meer wordt zoals het was. We zitten in een transitieperiode, ook als het gaat om de arbeidsverhoudingen en de verplichtingen die daaruit voortvloeien.
Pensioendialoog
We merken steeds vaker dat we te maken hebben met afspraken die we in het verleden met elkaar hebben gemaakt en instituties om ze uit te voeren, op basis van hoe de wereld er toen bij lag. En dat lijkt niet altijd meer aan te sluiten bij de huidige realiteit. Dat is af en toe pijnlijk om te constateren, maar zelfs de overheid ziet dat het anders moet. Alleen weet ook die nog niet hoe. Zo leg ik tenminste de lancering uit van de website www.denationalepensioendialoog.nl, op initiatief van Staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, die eind augustus in de lucht moet zijn.
Spanningsveld
Ondernemers, of ze nu personeel hebben of zelfstandige zijn zonder personeel, willen niet worden betutteld en wensen zelf uit te kunnen maken welke risico’s ze wel of niet willen afdekken en hoe ze hun pensioen regelen. Prima, niets op tegen. Maar schijnconstructies van zelfstandig ondernemerschap tolereren om deze waarden te kunnen verzilveren, kan nooit de bedoeling zijn. Ook kunnen bepaalde zaken, die wíj echt belangrijk vinden in een menswaardige samenleving, alleen worden gerealiseerd als we er samen de schouders onder zetten. Collectief regelen dus. Een spanningsveld.
Het ziet er naar uit dat Kleinsma ook een debat moet opzetten om met elkaar het begrip ‘solidariteit’ opnieuw te definiëren. Want in een samenleving waar de grenzen tussen branches steeds meer vervagen, vestigingsvergunningen zijn verdwenen en het aantal via vakbonden georganiseerde werknemers is gedecimeerd, wordt een AVV steeds minder houdbaar. Kunnen we ook zaken collectief regelen op basis van individuele, vrijwillige deelname? Dat is de uitdaging!
Meldpunt
Nog even over dat Meldpunt Oneerlijke Concurrentie. Ik weet dat er sprake was van een pilot. Of dat een vervolg heeft gekregen/krijgt in een structurele aanpak, ik moet het antwoord schuldig blijven. Al heb ik mijn twijfels, wetende dat de uitvoering van bedrijfstakregelingen per 1 januari 2015 verhuist van A&O Services naar PGGM in Zeist.
Polen
Daar komt bij dat het Meldpunt alleen kijkt naar in Nederland geregistreerde schilders, terwijl ook in Europa het water altijd stroomt naar het laagste punt. Dat moeten wij in deze delta toch als geen ander beseffen. Op de Linkedin groep Schilderwerk, Onderhoud en Innovatie wijst Walyer Hoogesteger op een symptoom van deze realiteit. Groningen Airport Eelde krijgt er een nieuwe bestemming bij. Vanaf oktober vliegt de maatschappij Wizz Air twee keer per week van Eelde naar Gdansk, in Polen. Daarbij richt de vliegmaatschappij zich niet alleen op toeristen, maar ook op Polen die in Noord-Nederland en de Duitse grensstreek werken. Ook een vorm van transitie. Of zij een arbeidsongeschiktheidsverzekering hebben en ergens pensioenpremies betalen, ik waag het te betwijfelen….
Inderdaad, de economische realiteit is sterk gewijzigd de laatste jaren maar de oude gevestigde orde (vakbonden, werkgeversbonden) hebben dat nog niet door (of willen dat nog niet doorhebben). De mensen op de kantoren in Woerden en Gouda verdienden hier immers jarenlang hun boterham mee. Overigens, waarom zou een Pool wel werkeloos mogen zijn en een Nederlander niet?