Drukte? Bij ons? Ja, bij wie niet? Overal om mij heen hoor en zie ik het nu. Was ik een maand geleden sceptisch en hoorde ik veel tegengestelde geluiden? Nu, vandaag, is het druk. Heel druk.
Je ziet dat bijvoorbeeld aan de glasbestellingen door onze bouwklanten. Waren het eerder vele kleine orders, nu keert dat naar grotere afnames. Klanten waarvan ik dacht dat ze nooit meer zouden komen staan nu weer aan het bureau. Ja, de bouw leeft op, en daar profiteren we van.
Ook in het schilderwerk is het spitsroeden lopen. U kent dat, want wie nu niet druk is, kan stellen dat hij een klein probleem heeft. Nu is het mooi weer (nou ja…) en nu moeten die klussen gedaan worden. Dat geldt dan ook bouwbreed.
Toch heb ik het gevoel dat we er nog niet zijn. Het is allemaal erg fragiel. Omzetten horen nu gewoon te stijgen. Dat doen ze elk jaar om deze tijd. En als het de eerste maanden in de handel allemaal wel meeviel, gaat dan iets wat normaal is het tij keren? Gaan de 4 topmaanden voor de klapper zorgen? Ik weet het nog niet.
Toch is het nu druk. En zelfs ouderwets spannend. De eerste gedetacheerde is reeds bij me ‘weggeplukt’ door een schilder die, (zoals ik dat dan stel), hem een paar kwartjes meer bood. Van een tweede weet ik dat hij in ‘onderhandeling’ is. Jammer dat dat allemaal zo moet gaan.
Maar tegelijk is er ook juist een derde die van het pad van de vrijheid (zzp) graag weer terugkwam. Want vrijheid en zelfredzaamheid geeft ook de dagelijkse zorgen en verplichting tot prestatie.
Het zijn de laatste weken voor de vakanties beginnen. Zitten we allemaal weer een maand met de billen in het zand, en komt er de jaarlijks terugkerende dip in omzet en winst. Ik hoop maar dat september en oktober zonnige, droge, werkbare maanden zijn.
We hebben het hard nodig.