Willekeur

Als fervent voetballiefhebber verbaas ik mij vaak over de willekeur van scheidsrechters bij het geven van gele en rode kaarten tijdens wedstrijden. Zo komt het voor dat een opzettelijke elleboogstoot (een duidelijk geval van een rode kaart) slechts met een gele kaart worden afgedaan, terwijl er later onterecht rood wordt gegeven voor een faire sliding op de bal – waarbij de tegenstander – in de val wordt meegenomen. Dat roept bij mij een gevoel van onrechtvaardigheid op.

Safe

Eerlijk gezegd denk ik dat het hier een overheidsambtenaar betreft die in Hindeloopen voor het eerst  kennis heeft gemaakt met het fenomeen abseilen in de schildersbranche. Door die onwetendheid slaat hij de plank, mijns inziens, mis. In de voorbije jaren schreef ik  diverse malen over de schilderwerkzaamheden van A.T.I. Abseiltechnieken in Eisma’s Schildersblad. Zover ik weet is hun aanpak uniek in Nederland. Onder andere hun schilderwerk aan de kerktoren van Den Hoorn op Texel werd door mij belicht. Bij al mijn reportages viel het me op hoe nauwkeurig A.T.I. de regels van het veilig werken op hoogte naleeft.

Voor elke opdracht wordt er een veiligheidsplan opgesteld, waar alle betrokken medewerkers zich aan dienen te houden. Tijdens het abseilen moet men altijd op twee punten geankerd zijn. Deze ankers moeten op 1.000 kilo worden afgetest. Mocht de hoofdlijn breken dan is er altijd nog een tweede lijn als back-up. De touwen waarmee wordt gewerkt (de werklijn en de valbeveiliging) hebben een veilige waarde van 300 kilo en hebben een breekwaarde van 3.000 kilo. Alle gereedschappen zijn verbonden aan het harnas die zij dragen, zodat het gereedschap niet naar beneden kan vallen. Er moeten altijd twee gecertificeerde abseilers aanwezig zijn. A.T.I. voerde in de voorbije jaren al diverse aansprekende schilderprojecten uit op onder andere de Vrijthof in Maastricht en op Schiphol en is door de wol geverfd.

Leuningen

Bijna wekelijks zie ik her en der in het land schilderprojecten op hoogte, waar steigers niet volgens de de wettelijke veiligheidseisen zijn opgebouwd. Meest gespotte fouten zijn ontbrekende leuningen en/of kantplanken.  Als ik daar een schilder soms op attendeer, luidt het antwoord regelmatig: “Je hebt gelijk, maar we hebben nog nooit iemand van Arbeidsinspectie op bezoek gehad en dus maken we er ons niet zo druk over’. En dat verbaast mij dan.

De Arbeidsinspectie heeft immers, naar eigen zeggen, de laatste twee jaar de inspecties op het gebied van veilig werken op hoogte flink verscherpt. Afgaand op de schilders die ik spreek, is daar in de praktijk dus blijkbaar nog maar weinig van te merken. Het incident met de abseilers in Hindeloopen riekt dan ook naar willekeur, vind ik.

Afgaand op mijn eerdere ervaringen met A.T.I. denk ik dat een schilderproject hier ten onrechte wordt vertraagd. Daarom, wat mij betreft, een gele kaart voor de inspecteur van Arbeidsinspectie. Hopelijk kunnen de abseilers snel weer aan de slag in Hindeloopen.