Kent u dat gevoel, beste lezer, de rustige winterperiode? Dat je alle
kleine klussen bewaart voor die ene week. Dat je op zondagavond denkt: ‘dat
wordt een makkie’. En dat je dan op maandagochtend opstaat, eitje gedaan, poepje
gedaan, de deur uitstapt en op je gemak gaat kijken wat de week brengen
zal?
De dag begint voorbeeldig. Bij de garagehouder om de hoek moet, na eerst de betegelde garagemuren zelf, nu de sanitairgroep een stevige onderhoudsbeurt ondergaan. Ongeveer 6,5 M² vloeroppervlak maar waarvan de muren en deuren de sporen dragen van jarenlang komen en gaan van besmeurde monteurs. Ammonia (25%) opgelost in water biedt soelaas. De stank verdrijft de monteurs en de watergedragen Nova primer hecht als een tierelier.
DWDD
’s Avonds zie ik hoe Peter R. de Vries in ‘De Wereld Draait Door’ (what’s in a name) zich belachelijk maakt door na zijn wereldwijde mediashow kinderachtig te mekkeren over te weinig aandacht voor zijn boek.
Dinsdag, bij de afwerking, moet ik behoedzaam manoeuvreren tussen schilderen en de sanitaire behoeftes van de monteurs. Of ze het tot vandaag opgehouden hebben. En wel klagen over mijn stank.
Woensdag is de vernieuwde keuken van oma Verdonk aan de beurt. Ben ik net lekker aan de gang, komt de keukenmonteur nog een paar ontbrekende plinten plaatsen. In no-time ligt de keuken vol met gereedschap en stukken plint. Het voortuinpad wordt geblokkeerd door een enorme cirkelzaag en van de tuin tot de keuken zit alles onder het zaagsel. Heerlijk spul dat MDF.
Donderdag lijkt de rust weergekeerd. Helaas. De avond ervoor blijkt oma’s zuster (87) te zijn overleden. Alle kinderen en kleinkinderen komen bij oma op bezoek. Ik bied aan de werkzaamheden te staken maar daarvan wil ze niets weten. Liever heeft ze de keuken klaar want dan kan ze dààr koffie zetten in plaats van de woonkamer. Koffie en koek is nu eenmaal hét Brabantse familiebindmiddel.
Na de keuken nog even langs bij Wim van Schaïk. (84) Wim is een markante man. Leerde hem kennen als klant maar we zijn ondertussen goed bevriend. Even een loshangende badkamerventilator repareren en een afspraak maken voor een nieuwe tocht door het gangenstelsel van de st-Pietersberg. In een komende blog vertel ik u meer.
Eén Vandaag
’s Avonds zie ik bij de actualiteitenrubriek Eén Vandaag hoe de commissie Dijsselbloem de ganse Nederlandse onderwijspolitiek de oren wast over het de afgelopen twintig jaar gevoerde beleid. Mijn pedagogisch vakmanshart maakt een huppeltje als ik hoor dat de ambachtsschool weer nieuw leven in geblazen moet worden. Zouden ze in ‘Den Haag’ toch nog een keer wakker worden?
Weekeinde
Vrijdag blijkt de oprit van mijn volgende opdrachtgever een bouwput voor de monteurs van het glasvezelkabelbedrijf. Volgende week zijn ze pas weg. Ik maak een nieuwe afspraak. Bij de volgende klant staat de straat, zoals gebruikelijk, weer zo vol dat het me een half uur kost om een geschikte plek te bemachtigen. En na een uurtje afwerken kan ik alweer naar de laatste klus van de week.
Een eetkamerplafond sausen en een lekkage wegwerken in de badkamer. Hier is het grootste obstakel de kat. Het kreng vindt mijn afdekplastic geweldig speelgoed. Enige overredingskracht later kan ik het werk in alle rust afmaken en sta ik om vier uur ’s middags al te douchen
Maar liever ben ik een week lang bij één en dezelfde klant aan het werk.