‘Mijn vader Cees Wouters begon net zoals veel tijdgenoten in de sigarenindustrie, maar switchte in 1939 al naar het schildersvak’, blikt Dré terug in het Eindhovens Dagblad. ‘Hij ging op de fiets en later op de bakfiets de klanten af en verkocht aanvankelijk alles waar maar iets aan te verdienen was vanuit zijn winkel. Het was de periode tijdens en na de oorlog. Pas daarna kon er als schilder weer wat verdiend en opgebouwd worden.’
Dré trad in 1970 toe tot de zaak, waarvan hij vanaf 1980 samen met Anny het gezicht was. De twee hadden een grote liefde voor het ambacht, maar genoten misschien nog wel meer van klantcontact en het geven van advies. Dat werd gewaardeerd, getuige de vele kaarten, bloemen, telefoontjes en persoonlijke bezoeken die het echtpaar ontving. Het inspireerde het ED tot de veelzeggende kop: Schildersbedrijf Wouters in Reusel was altijd meer dan een pot verf.