Zijn dochter Sanne doet mee in de top van de nationale dressuursport en Fred Tazelaar – zelf ook ooit een verdienstelijk ruiter – komt geregeld bij wedstrijden kijken. ‘En dan moet je zorgen dat je je mondje bij je hebt’, zegt hij quasi-grappend, doelend op het belang van goede mond-tot-mondreclame. Het resultaat: een contante stroom van opdrachten uit de paardenwereld. Yogastudio’s neemt Tazelaar trouwens ook graag onder handen. Ook hier bestaat een directe link naar zijn privéleven. ‘Ik ben yogadocent.’ Momenteel voorziet hij een klankschalenhandel van een verse lik verf.
Begonnen als treinschilder, draait Tazelaar zijn hand niet om voor bijzondere projecten. Sinds hij het busje van zijn dochter heeft beschilderd met zijn bedrijfslogo, zal paardrijdend Nederland hem wel blijven vinden voor klussen. De edele dieren zelf laat hij verstandig genoeg ongemoeid. Met een knipoog: ‘Al ziet zo’n zwart-wit cowboypaard er wel gaaf uit.’