In de wijk waar Van Amersfoort woont staan meer huizen met een kleur. Na zalmroze en turquoise vond zij het tijd om haar huis groen te schilderen. “Ik word er gewoon vrolijk van. Ik hou van kleur en dit is gewoon een heel frisse kleur”, zegt ze tegen NH Nieuws.
De buurt en de gemeente denken daar anders over en eisen dat het huis in een andere kleur wordt geschilderd. Het appeltjesgroen zou niet passen in het karakter van de wijk.
Buurtbewoners vinden de kleur te hard en willen liever pastelkleuren in de wijk. Van Amersfoort is het daar niet mee eens: “Het is gewoon willekeurig”, zegt ze. “Rood mag, blauw mag, geel mag. Dan mag appeltjesgroen ook.”
Lees hier het complete verhaal en bekijk de video.
Ik wil niet veel zeggen maar dit is geen appeltjes groen. Het is zeker niet mooi (ook niet mooi geschilderd) en ik zou het als buren ook niet prettig vinden.
“Kleur is gezeur.” Dat is niet zomaar, kleur als toepassing in de gebouwde omgeving is vaak subjectief. Een kwestie van smaak, gevoel en associatie. Dus iedereen is anders.
Ga eens kijken in de Regenboogbuurt in Almere Buiten, waar de voordeuren alleen al geschilderd zijn in de kleuren van de regenboog.
De kleuren aan gevels is sowieso een lastig verhaal in een land waar niemand zich de wet laat voorschrijven, zeker een huizenbezitter niet.
Als er geen beschermd stadsgezicht is afgegeven dan heeft een omgevings-, kleur-, welstandscommisie
of hoe ze tegenwoordig mogen heten niet het recht om hierin een uitspraak te doen.
Er is altijd wat te zeuren. De een vindt dit mooi de ander vindt dat mooi. Of lelijk. Maar smaken verschillen.Dus de buurt vindt groen niet mooi.En waarom niet.Variatie is goed.Niet dat opdringerige gedoe.Of hebben we hier een VVE.???